[Ersin Böke]

Harbiden.. iyiydi be.. Dalgalar da sıkıydı.. amabenim derdim, Rodos a girmekti.. Olmadı Kıbrıs.. Ne hayaller kurduyduk.. Hepsi hayal kaldı.. Alacğın olsun Bülent, bize bir Kıbrıs borçlusun..

[Cengo]

Bulent edebi bir adam,

ne seni ne beni bir yere goturmez,

uretkenligini etkiledik adamin

En son Adana bulusmasinda kose bucak kacti benden...

[Ahmet Kabaalioğlu]

Bulent edebi bir adam,

ne seni ne beni bir yere goturmez,

uretkenligini etkiledik adamin

En son Adana bulusmasinda kose bucak kacti benden...

İkinizi birlikte hiç bir yere götürmez

[Cengo]

En dogru teshis bu

[Ersin Böke]

O kesin..Ha ha ha ..

[Cengo]

Hadi Adana'ya gidelim Ocak sonunda?

[Bülent Büyükdağ]

Hadi Adana'ya gidelim Ocak sonunda?

Hadi gelin.

[Ersin Böke]

Düsseldorf' ta fuar var.. Ben oraya gidicem..

[Bülent Büyükdağ]

Bulent edebi bir adam,

ne seni ne beni bir yere goturmez,

Bay-Te ve biri daha var. İkisi de gencecik. 30 var yok.
Bir gün işte sıkça olduğu gibi, öğlen ocakbaşına kurulmuşuz, soylemişiz 20'lik, kıyma pişiyor bir yandan,
sohbet :

BayTe : Abi bizi Kıbrıs'a götür bir gün ya.
BayX   : He abi ya...
BayTe  : Abi çok eğleniriz, hem sen de yol yaparsın,
BayX   : Valla abi, çok güzel yerler var iyi eğleniriz, değişiklik olur, kafamız dağılır.

Ben     : Tamam çocuklar, bahara doğru, söz olsun.
BayTe  : nerede abi marina
Ben      : Karpaz , teknede kalırız.
BAy X   : Hııı.... Abi otelde kalsak?
Ben      : Siz kalın.
BayTe  : Nerede abi otel, Girne'de mi? Çok güzel ora, eğlenecek çok yer var, tam dağıtırız.
Ben     : Yok yok. Girne Uzak. 100 km.  Çok güzel bir yer var Dipkarpaz'da. Otel şahane, bahçe içinde tek odalar.... ıssız sessiz, keçiler, nefis doğa.
       

BayTe  : Abi?  Otel... keçiler?
Ben     : Hı hı... ruhunuz dinlenir,
BayX   : Abi sen ne diyon ya, biz uçakla gideriz abi sen sağol.

Bir yudum rakı aldım. Kıyma şahane!

[Can Deniz <Ercan H>]

E tabi adamlar bekar,
ne işi var günlük 6-7 litre süt veren Saanen keçilerinin ardında.

[Suat Zeybek]

Biliyorum o körfezi ve de tüm yönlü geçişleri....
Ha bir de senin bir kahve içimlik de olsa beni görmek için P.Geneviz'e gelişini de hep keyifle hatırlıyorum....
Sağolasın, var olasın....

[Bülent Büyükdağ]

Abi sen sağol. Yakında sık sık Antalya'ya geleceğim zaten.Kahveyi aşarız.

[Mücahit Karabaş]

    Gemi trafiğinin pek az olduğu bu yerde insan olduğunuzu  anımsarsınız. Yapmak zorunda olduğunuz her şey, "look"- "bak, bana bak" demek için değildir. Yalnızca kendiniz için yapmak zorundasınızdır. Selametle hedefinize varmak için uyur-yemek yer- motorunuzu-yelkenlerinizi dinlersiniz. Altınızda 3.000 metreyi aşan  derinlik, dört yanınız alabildiğince mavi. Dalgalar. Gece çökünce mutlak karanlık. Uzaklarda bir yerlerde tesadüfen göreceğiniz bir kırmızı bir yeşil ışık mutlu eder sizi. Duyulabileceğinizi bilmenin mutluluğunu yaşarsınız. 'Yalnız değilim' dersiniz. Bilirsiniz, bir şey olsa, size bakmayacak sizi duyacak, bir ikon yollamak yerine ses verecektir. Sahici bir iletişiminiz olacak, konuşacaksınızdır. Güven duyarsınız. O tanımadığınız kırmızı-yeşil ışığa güven duyarsınız.
     
Harika bir yazı olmuş. Eline , zihnine sağlık. Ben de Masal'ın bir köşesinde  körfezi geçiyormuşum gibi hissettim. Benim de aklımdan şunlar geçti;

Belki o sırada küçüklüğünüzde gördüğünüz bir rüyadasınızdır. O kırmızı yeşil ışığı da bilinç altınız koymuştur oraya. Büyüdüğünüzde karanlık sularda yalnız kalmayın diye  Hayallerine kavuşmuş kahramanına küçük bir hediye...

[Şevket Civelek]

👏 teşekkürler

[Deniz Akaltan]

Antalya Körfez geçişi, iki gariban denizci, koca karınlı bir kayık, 15-20 knot aralığında mutedil Batı rüzgarı, gökyüzünde parlayan dolunay ve aylardan Mayıs. Sevgili Barbaros Hayreddin Paşa araştırma gemisiyle çatışma rotasına girdiydik.

Gemi sertleyen hava nedeniyle Antalya Limanı'na dümen tutmuş, biz ise kıçtan gelen dalgalarla sörf yapa yapa 8-9 mil hızla Anamur yönünde seyir halindeyiz. Gemi bizi telsizden koordinatlarımız da vererek İngilizce ve Türkçe birkaç kez çağırmış ancak vardiyadaki gariban hiç üstüne alınmamış. Uykumun ortasında uyandırıldım, kokpite projektör tutan, uyku sersemi bana transatlantik gibi görünen bir gemi 500 metre ileride ve borda bordaya Antalya Limanı'na doğru seyir halindeyiz

Aldım makinayı boşa, uslu uslu bekledik gururumuz Barbaros Hayreddin Paşa gemisinin bizi geçip gitmesini ve tekrar rotamıza girdik

ha ha ha .. offf kasıklarıma ağrılar girdi..  Cengo.. birisi senin diline düşmeye görsün..

Bence edebi duygulara kapıldığı seyir bizden sonraki olmalı.. Özellikle senin olduğun ortamlarda daha ilkel beyine yönelik muhabbetler oluyor genelde..

Hani tecrübe ile sabit.. ha ha ha ...

Of çok güldürdün bu arada beni bu kadar işimin arasında.. Sen ağzıma içki sürmem diyen adama 8 bira, ayrıca kola da içmem diyene de seyir sırasında " nasıl biter ya kola nede benim kolam " diye bağırtmış adamsın.

Bülent'in senin fotoğrafını hatıra olarak koyduğun bu seyri tek kelime ile " efsane" dir.

O seyir bir zorunluluklar seyri idi. Bülent beni çağırmıştı , ben de Cengo yu. ancak Bülent ve Cengo hiç tanışmamışlardı. Be de Bülent'i o zaman sadece bir kez görmüştüm.

Bu kadar zaman geçti, yazmakta bir sakınca yok. O zaman çok daha toyduk tabi. Bülent seyrin sonlarına doğru  Mobidiği arayan Kaptan Nemo kıvamına gelmişti.

Biz de hain isyankar tayfa durumundaydık. Bülent uyurken gizliden yelken açıyorduk filan. Sabah saat 6 sularında yaramaz çocuk edası ile Bülent uyurken cenovayı açmış ve mükemmel bir seyir yapmıştım. Korkumdan motoru bile kapatamadımdı. en ufak bir ses farkında hemen uyanıveriyor çünkü. sadece rolentiye almıştım. Hayatımda yaptığım en güzel seyirlerdendir.

Neden korkuyordun derseniz yine Bülent haklı olarak güvertede kimsenin tek başına kalmasını istemiyordu. Ben de tek başıma kalmak.. Böyle bir köşe kapmaca ile geçti seyir. Ben Kaş'ta işim çıktı bahanesi ile uzadım.. Cengo'yu da ekmiş oldum böylece. Gerçi Cengo da benim gitmem konusunda hmfikir di. (neden acaba?    )

Cengo benim bu satışımdan beridir beni çok sever.  O yüzden bir çok başka teknelerde seyre çıkmışlığımız vardır. Hepsinde de aşırı eğlenmişizdir.

Ama Bülent ile yaptığımız seyir her ikimizde de çok önemli bir anı olarak kalmıştır. Tekneye gelenlere nasıl davranılması gerektiğini biz Bülent'ten öğrenmişizdir mesela..

Bülent tabi ve doğal olarak bizi bir daha hiç bir seyrine çağırmadı. Muhtemelen edebiyat yönünü törpülediğimizdendir diye düşünüyorum. Ne dersin Cengo.. 

Hatırlıyorum ben bu seyri

Telefonla katılmıştım bir bölümüne... Kıçtan gelen dalga deyince düştü jeton...