Teknik detaylar ve arıza usta tarifi de yapıldıktan sonra artık konumuza geri dönebiliriz.
Şimdi meşhur iddamız her şeyi yakacak olması ya bu sobanın.. Geçen yıl , Öcal reisin tavsiyesine uyup, Bauhaus ta satılan sanırım mazot ile krılıp, sıkıştırılmış talaştan yapılan odundan aldıydım.
Benim reşoyu yaktığımda kabin en fazla on derece filan ısı artışı sağlıyor. Ancak bu özel odunun kalori değeri gerçekten çok yüksekmiş.
Küçük bir parçasını bile içine atar atmaz, manyak bir ısı yayıldı ortalığa . Dışarısı dört derece, benim kamara kapısı açık ilen içerisi oldu 22 derece. Mazot tanmısır nedir siyah bir duman çıkarıyor üstelik. Tam yanmayı da sağlıyorum oysa.
Bu kadar ısı, bizim bakırdan yapılma ince boruları kağıt gibi eydi büydü. Daha da kötüsü bu ısı , bakırı ciddi şekilde kararttı. Açıkçası hiç hoş bir görüntü olmadı.
Gerçi soğuduktan sonra parlatıcı ile temizleyince çıktı ama benim sobanın antika değeri arttı kesin. Bir antikacıya götürüp, anneannemden kaldı , ona da anneannesinden kalmış desem rahat yediririm. Birde tüm Ege seyri boyunca güvertede direğin arkasında durduydu, bütün Egenin tuzlu suyu üzerinden geçti garibim, yeşillendi filan..
Bir diğer sorun ise is.. Biz o kadar kafa batlatalım kül filan olmasın diye , bütün güverte bu talaşı yakınca is oldu ki bu isi özellikle daha önceki sahibi alkol yerine ispirto kullandığından çok iyi biliyorum. Çıkarmak neredeyse mümkün değil is lekesini.
Demem o ki, bizim reşo , yakıt miktarını arttırırsak en iyi yakıt bana göre..
Diğer yakıtlar tehlike halinde kullanılacak sınıfında değerlendirilmeli diye düşünüyorum.
Dediğim gibi, bu sefer malzememiz bildiğiniz saç olacak.. Ancak üzeri emaye kaplatılacak. Bağlantılar yine pirinç olacak. Sarı malzeme yüksek sıcaklıktan etkilenmedi çünkü..