[Eyüp Oğan]

Tebrikler BabaTunca, can'ı gönülden kutluyorum..

Sonuçlar, dereceler, ratingler gelip geçici.
Önemli olan bir ekip olarak bu seyri başarıyla, sağlıkla tamamlamış olmanız..

[Ahmet Kabaalioğlu]

Efendim yazacak çok şey var, selametleyenler uğurlayanlar, karşılayanlar, yol üzerinde bekleyenler, ne güzel bir on gündü. Herkese teşekkür ederek bu güzel günleri yazıya dökmeden önce vaziyetimizi özetleyen şu diyaloğu yazmak istiyorum.
Malumunuz bu İstanbul Challenge e katılan tekneler Bodrum'dan gelmişler, kaynaşmışlar zaten birçoğu birbirlerini çok iyi tanıyorlar. Biz ise  nerden nasıl dahil olduysak çıktık geldik Cumartesi günü Fenerbahçe marinaya. Pazar günü ise forumda paylaştığımız üzere birlikte bir kahvaltı yaptık. Dostlar bizi uğurlamaya geldiler. Necip Bulut, Ersin Böke, Kemal Gündüz, Melih Keskin, Enes Save, Oğuzhan Oğuz ve diğer uğrayan dostlar. Şu diyaloğun geçtiği sırada iskelede Enes Abim var, diğer dostlar da duvarın üzerinde oturuyorlar.Daha sonra farklı diyaloglarımız olacak arkadaşın biri sordu.
- siz bununla mı katılıyorsunuz? Bodrum'a kadar gelebilecekmisiniz?
- Evet bununla katılıyoruz, Bodruma geliyoruz, arkadaşımız Yalıkavak Marinaya Müdür oldu ona hayırlı olsuna gidiyoruz, yarışta bahanesi oldu işte.
- yok canım, şaka yapıyorsunuz.
- Yo hayır daha önce Kıbrıs'taydı oraya da gitmiştik.
- Denizden mi?
- Evet ama bu kayıkla değil.
(Tabi ki adamcağız inanmadı konu değişsin diye başka soruya geçti.)
- Kaç metre bu?
- Dokuz ama su hattı boyu 8,30.
- Nedir bu tekne?
- Baba 30.
- adımı Baba 30?
- Yok Abicim markası Baba 30 ismi Baba Tunca.
- A Türk Malımı bu? Nere yapısı?
- Yok Abi bu Amerikan Üretimi, Tayvan da yapılmış,  Robert Pery dizaynı bir tekne bu.
- Kaç kişisiniz?
- Dört kişiyiz.
- Ama zor olmaz mı bu tekneyle dört kişi, çok zorlanabilirsiniz.
(Ben artık dayanamıyor ve diyorum ki.)
- abi şu iskele deki adamı görüyormusun.
- evet görüyorum.
- Hah işte en normalimiz o adam.
- Nasıl yani?
- Botla hiç karaya çıkmadan İskenderun'a mı ne gitti geçen sene.
- Adamcağız hiç bir şey daha sormadan uzadı gitti.
Yadırgamadım çünkü diğer teknelerin sadece 3-4 tanesi 15-22 metre arasındaydı. Diğerleri 36-46 metre arasındalardı. Sonradan Abimizle bayağı sıkı fıkı olduk, bizi defalarca tebrik etti.

[Hakan Tiryaki]

 

[Doğan Erbahar]

En küçük boy en düşük gövde hızı Ahmet Reisim, gerçekten büyük iş başardınız.

[Kenan Biçen]

 Gerçekten büyük başarı, ödül alırken alkışlayanların sesini duyunca ben de o kürsüdeymişim gibi gururlandım.
Katılan en küçük tekne içinde ayrıca hediye verilmesi de çok hoştu.
Ne hikmetse bir anda Ersin geldi aklıma.
 Seneye ne yapar ne eder Tayomar ile katılır bu yarışa, hele birde bu seneki gibi uygun havaya denk gelirse kesin derece yapar.Nasılsa en küçük tekne ödülü cepte.
Kürsüye çıkınca derkiii.
"Bir buzdolabım bile yoktu". 

[ersinboke@icrs.com.tr]

 Gerçekten büyük başarı, ödül alırken alkışlayanların sesini duyunca ben de o kürsüdeymişim gibi gururlandım.
Katılan en küçük tekne içinde ayrıca hediye verilmesi de çok hoştu.
Ne hikmetse bir anda Ersin geldi aklıma.
 Seneye ne yapar ne eder Tayomar ile katılır bu yarışa, hele birde bu seneki gibi uygun havaya denk gelirse kesin derece yapar.Nasılsa en küçük tekne ödülü cepte.
Kürsüye çıkınca derkiii.
"Bir buzdolabım bile yoktu". 

Kenan Abi bu tayfa benim forsa. Mustafa abi bunları hepsine ayrı yatak verip kandırdı. Oysa Tayo Mar da sıcak yatak prensibine göre seyir yapıyorlardı. Malum Tayo Mar da iki yatak var. ancak birinde Necip 'in hediye ettiği bisiklet durduğundan biz hepimiz aynı yatakta yatıyorduk. İki kişi vardiya tutuyor bir kişi uyuyordu. Vardiyaya  kalkanın yerine bir diğeri yatıyordu.

Bir ara Ahmet bisikleti kaldırmayı teklif ettiydi.

-Abi bisikleti kaldırsak mı oradan ?
- >:(Niye?
-Rahat ederdik biraz. 
-Olmaz!
Niye abi ya..
-Kardeşim bisiklet sizden kıymetli de ondan.
-Nasıl abi ya.. 
O beni sırtında taşıyor , siz taşıyormusunuz. ? Bir yatağa sırası ile yatın işte.

Böyle 350 mil yol yaptık gece gündüz. O zaman bu setur kampanyası olmadığından marinaların mazot iskelelerine yanaşıp, 5-10 litre mazot alıp, alışveriş yapıp geliyoruz diye bir iki saat uzuyorduk.

O yüzden Baba Tunca lüks geldi bu ikisine.. Tayo Mar 'dan da alışık olduklarından yaldır yaldır gitmişler işte.

Maharet Baba Tunca da değil yani, böyle forsa yetiştirende.. ))

Zaten yarış bitmiş millet öldük bittik derken Bizim Forsa ile Mustafa abi Moitessier ** hesabı yarış üzerine  bir de 60 mil yol yapıp  Kuşadasına tekneyi bağladılar. Ahmet 'e kalsa İstanbul 'a kadar tekne ile gelirdi .

Biz Amerikalı ile birlikte Kuşadası İstanbul transferini 55 saatte yaptıydık.   Gerçi o zaman bundan daha çılgın Amerikalı vardı birde.

Şaka bir yana çok iyi iş başardılar tebrik ediyorum hepsini ..

** Moitessier Dünya turu yarışında birinci olmak üzereyken medeniyete dönmeyi reddedip yarışı sürdürmüş ve dünya tutuna devam etmişti.

[Kenan Biçen]

Bir ara Ahmet bisikleti kaldırmayı teklif ettiydi.

-Abi bisikleti kaldırsak mı oradan ?
- >:(Niye?
-Rahat ederdik biraz. 
-Olmaz!
Niye abi ya..
-Kardeşim bisiklet sizden kıymetli de ondan.
-Nasıl abi ya.. 
O beni sırtında taşıyor , siz taşıyormusunuz. ? Bir yatağa sırası ile yatın işte.


[/ quote]

Bu forsaları hangi Deniz savaşında kazandın bilmiyorum ama kesin ayaklarında pranga ve zincirde vardır.
Valla işin zor.
Baba Tuncanın konforundan sonra sen artık forsaları zor ikna edersin.
Şaka bir yana bir sene sonraki yarış için ciddi ciddi düşün derim.
Tayomar da Baba Tunca gibi dikkat çeker.
Çok da gururlanırız.

[Kemal Gündüz]

Tekrar tebrik ediyorum ekibi


Tapatalk kullanarak iPhone aracılığıyla gönderildi

[ersinboke@icrs.com.tr]

Kenan abi Ahmet 'in anlattığı hikaye ibretlik   Bir de Tayo Mar ile katılır da derece yaparsak adamlar yakarlar sonra koca koca guletleri

Şaka bir yana yarış bana ters Kenan abi. Denize insani hırsların yansıtılmasını doğru bulmuyorum açıkçası.. O kadar canlı yaşıyor birbirleri ile yarışan yok orada. Özünde bir kara hayvanı olan insanların denizde yarışmaları hoşuma gitmiyor benim.

[Serkan Güvenen]

Efendim yazacak çok şey var, selametleyenler uğurlayanlar, karşılayanlar, yol üzerinde bekleyenler, ne güzel bir on gündü. Herkese teşekkür ederek bu güzel günleri yazıya dökmeden önce vaziyetimizi özetleyen şu diyaloğu yazmak istiyorum.
Malumunuz bu İstanbul Challenge e katılan tekneler Bodrum'dan gelmişler, kaynaşmışlar zaten birçoğu birbirlerini çok iyi tanıyorlar. Biz ise  nerden nasıl dahil olduysak çıktık geldik Cumartesi günü Fenerbahçe marinaya. Pazar günü ise forumda paylaştığımız üzere birlikte bir kahvaltı yaptık. Dostlar bizi uğurlamaya geldiler. Necip Bulut, Ersin Böke, Kemal Gündüz, Melih Keskin, Enes Save, Oğuzhan Oğuz ve diğer uğrayan dostlar. Şu diyaloğun geçtiği sırada iskelede Enes Abim var, diğer dostlar da duvarın üzerinde oturuyorlar.Daha sonra farklı diyaloglarımız olacak arkadaşın biri sordu.
- siz bununla mı katılıyorsunuz? Bodrum'a kadar gelebilecekmisiniz?
- Evet bununla katılıyoruz, Bodruma geliyoruz, arkadaşımız Yalıkavak Marinaya Müdür oldu ona hayırlı olsuna gidiyoruz, yarışta bahanesi oldu işte.
- yok canım, şaka yapıyorsunuz.
- Yo hayır daha önce Kıbrıs'taydı oraya da gitmiştik.
- Denizden mi?
- Evet ama bu kayıkla değil.
(Tabi ki adamcağız inanmadı konu değişsin diye başka soruya geçti.)
- Kaç metre bu?
- Dokuz ama su hattı boyu 8,30.
- Nedir bu tekne?
- Baba 30.
- adımı Baba 30?
- Yok Abicim markası Baba 30 ismi Baba Tunca.
- A Türk Malımı bu? Nere yapısı?
- Yok Abi bu Amerikan Üretimi, Tayvan da yapılmış,  Robert Pery dizaynı bir tekne bu.
- Kaç kişisiniz?
- Dört kişiyiz.
- Ama zor olmaz mı bu tekneyle dört kişi, çok zorlanabilirsiniz.
(Ben artık dayanamıyor ve diyorum ki.)
- abi şu iskele deki adamı görüyormusun.
- evet görüyorum.
- Hah işte en normalimiz o adam.
- Nasıl yani?
- Botla hiç karaya çıkmadan İskenderun'a mı ne gitti geçen sene.
- Adamcağız hiç bir şey daha sormadan uzadı gitti.
Yadırgamadım çünkü diğer teknelerin sadece 3-4 tanesi 15-22 metre arasındaydı. Diğerleri 36-46 metre arasındalardı. Sonradan Abimizle bayağı sıkı fıkı olduk, bizi defalarca tebrik etti.

  Çok güzel yazı dizisi geliyor .

[Ahmet Kabaalioğlu]

Efendim bilmeyenler için biraz "Baba Tunca" dan bahsedeyim. İstanbul'da olanlar zaten biliyordur ama ben kısaca hikayesini anlatayım, Mustafa Abi'de resimlerini ekler.
 Baba Tunca bir Baba 30 . Dünyada yaklaşık 280 tane kadar var. 1978-1986 yılları arasında Amerikalı bir üretici tarafından Taiwan da üretilmişler. Tasarımcısı Robert Perry. İlginç olan şu yapılan teknelerin tamamı dünyayı bir kaç kez dolaşmış. Baba Tunca'nında iki turu varmış. Daha da ilginç olanı şimdiye kadar hiç bir Baba da osmoz , blister gibi bir olaya rastlanmamış. Tekne "heavy cruiser" tabir edilen bir uzun yol teknesi. Tam boy 9,00metre su hattı boyu ise 8,30 metre. Benim enduro motosikletler için kullandığım bir tabir vardı bunu bu tekneye yakıştırıverdim.
"Deve yavaş gider ama hep gider" İşte bu teknede öyle bir şey. Tabi tekne Mustafa Abiye geldikten sonra evrim geçirmiş diyebiliriz. Üzerinde yeni nesil 40hp sandık kırma bir Volvo Penta var. Tüm elektronikler ve tesisat sadece bir kaç yaşında, tüm yelkenler ve donam sıfırlanmış.Tesisatlar tamamen yeni, Derin dondurucu ve elektrikli tuvalet bilem var anlayacağınız. Ama herşeyden önemlisi tasarımından dolayı boyuna salınan bir tekne olduğu için insanı  kolayına deniz de tutmuyor. Zaten 30 ayak teknenin boş hali 5,5 ton, seyir hali ise 6,5 tondan aşağı değildir sanırsam.
Neyse efendim bu seyahat öncesi Mustafa Abi tekneyi karaya aldı, Zehirli yenilendi, simetrik ve asimetrik balon donanımları yapıldı, içindeki fazla malzemeler boşaltıldı.
Teknenin içinde ise 4 kişinin aynı anda yatabileceği alan var. Başta iki kişilik bir kamara, salonda sancak ve iskelede birer kişinin yatabileceği karşılıklı yatak olan iki kanepe ve sancak kıç altında bir adet tüp yatak var. Bunların hepsi çok işlevsel, ilk bakışta anlamsız gelen bir çok şeyin sert havada ne anlam ifade ettiğini anlıyorsunuz. Örneğin u şeklindeki mutfak, kocaman mutfak tezgahı, lavabo ve fırın arasında küçücük bir bölüm var çalışmak için. Neredeyse sıkışıyorsunuz. Ama özelliği bu,  sert havada yuvarlanıp gitmiyorsunuz.
Bir iki resimle de tekneyi tanıttıktan sonra  ekibi de azıcık tanıtıp, gün be gün aktarmaya çalışayım neler yaşadığımızı.

[Mustafa Ertör]

 Sağol Ahmet'cim yazma özürlü olduğumdan sadece arada destek vereceğim.Güzel üslubunla yazmaya başladığın için çok teşekkür ederim.

Baba Tunca'dan 500 + kg.üzeri malzeme çıkardım.İnsan hadi yedek demir taşır.50 m.yedek zincir ne oluyorsa.3 demir vardı 2 sini çıkardım.Takım takım el aletleri,olta takımları,çantaları,yedek parçaların değiştirilmiş olanların eski parçaları.(Tamir edilip tekrar tekneye depolanmış.) iki koli kitap.Dıştan takma motor.Dingiye ait parçalar.........uzar gider.
Ama bir olta kamışı ve 3 tane çeşitli boylarda sahte almıştım yanımıza 3 tane balık yakaladık.Hepsinin hikayesi var.Burak'ın yakaladığı efsane.

[nuri_kongur]

Zevkle takip ediyorum. Enes reis güzel örnek olmuş. Evde sesli okuyup hep beraber güldük


Tapatalk kullanarak iPhone aracılığıyla gönderildi

[Ahmet Kabaalioğlu]

Efendim başlayalım yazmaya;

Öncelikle kayık seyre hazırlandıktan sonra, Yeşilköy'e gelip bağlanmıştı. Program dahilinde Cuma günü ve sonrasında Fenerbahçe Marinada olmamız gerekiyordu çünkü Cumartesi İstanbul Boğazı seyri vardı. Cuma gününden Burak ve Leo gelmişlerdi. Cumartesi sabah saat 7:00 de Yeşilköy'de buluşup Doğru Fenerbahçe Rotasını tuttuk.Sert ve soğuk bir poyraz havasında gerçekleşen sabah seyri ile FB Marinaya geldik bize önerilen yere bağlandık. Bu etkinliğe katılan tekneleri ilk defa orada gördük. Hepsi muhteşemdiler. Bizim gördüklerimizin aksine bunlar yelken yapabilen gulet ve uskunalardı. Bir kısmı zaten meşhur teknelerdi. Neredeyse hepsinin uzunlukları 30-46 metre aralığındaydı. Aralarında iki tane 18 metre bir tane de 15 metre boyunda tekne vardı. Bir kaç tanesi haricinde hepsi bir şekilde melezleştirilmiş kompozit teknelerdi. Aralarında bildiğimiz klasik ahşap olanların sayısı sanırım 4-5 tane kadardı. Biraz olan biteni izledikten sonra yarış numaralarımız flamalarımız falan teslim aldık. Sonrasında Boğaz da yapılacak seyir ile ilgili brifing verildi.Makine gücüyle Beykoz'a kadar gidilip oradan yelkenle hep birlikte boğazdan aşağıya gelecektik.
Herkesten önce biz avara olduk. Palamar halatlarımızı dostumuz Seçkin Barlas verdi.Başladık boğaza doğru seyrimize. Biz bize verilen talimat gereği Kadıköy önünde grubu bekledik, bize birlikte seyir yapmamız söylenmişti. Oysa biz önden gidebilirdik ama gitmedik grubu bekledik. Oysa yürüsek gitsek önden bayağı yol alabilirdik. Bekledik ve onlarla birlikte başladık tırmanmaya. Ama oda ne ; daha haliç önüne gelmeden hepsi yolu dayandı gitti. 8-9 millerle boğazı tırmanıyorlar. Bizi bekleyen falan yok, rüzgar ve akıntı o biçim. Bizde bildiğimiz şekilde başladık bu şekilde boğazı tırmanmaya. İyiki de öyle yapmışız. Neredeyse onlardan bir saat sonra vardık Beykoz'a. Zaten varır varmaz dönüş hazırlığı başladı. Bu arada dedikodumuzu yapmışlar bunlar bize yolculuk boyunca ayak bağı olur, daha buraya bile gelemediler   diye, teknemiz ve bizim hakkımızda biraz bilgisi olan ve bize daima yakınlık gösterip yardımcı olan organizasyon komitesinden Deniz Mutlu da onlara , siz onları dönüşte görün demiş.

[Ahmet Kabaalioğlu]

Sonrasında boğaz geçişi var, tamamen yelken ile uça uça