Dalan insanlar neden sürekli gülümser, hiç düşündünüz mü?
İşin doğrusu, dalışta varacağınız son nokta –ki tamamen kişisel düşüncemdir- balıkla balık, yosunla yosun olduğunuz, misafir değil ama ev sahibi hiç değil, sadece bir parçası olduğunuzu hissettiğiniz andır.
Biz dalan insanlar her fırsatta gülümseriz. Özellikle de sudan çıktığımızda tüm bedenimizle gülümseriz. Doğa, hele ki deniz söz konusu olduğunda haddini bilmemek üzerine zaten konuşulmaya bile değmez.
Bilmem biraz olsun anlatabildim mi yüzümüzdeki ifadenin sırrını?
Tiryaki kaptan okuyunca ve altta da tarihi görünce, -yine daha önce de benzer yazılarınızı okumuştum- "yazılara haksızlık" diye düşündüm.
Tamam, yayıncılığın hali hepimizin bildiği bir şey ama yine de güzel görseller eklenmiş, "dalış el kitabı" olmanın fevkinde bir kitap, bu yazıları sonraki kuşaklara da kazandırır..
Denize kazandırır, deniz insanlarına yeni dostlar kazandırır.
****
Ben not düşeyim de...
Ya da "söyle ve kurtul" durumu