[Kenan Biçen]

Rahmetli anne annemin anlattığı Orhangazi'de zaytinlikler olduğu ve oradan gelenler ile geçinildiği. Ben oraları görmedim. Çocukken yazları Osmangazi çıkmazındaki evimize gelirdik. Türbenin yanında diye hatırlıyorum bir çeşme vardı ve akşam üzeri el ayak orada yıkanır ve eve öyle gelinirdi.
Türkiye'nin nereden nereye geldiği ile ilginç bir tespitim ise şöyledir.
Tophane adını içindeki toptan alırdı ve bu top ramazanda iftar ve sahurda patlardı. İçine çaput ve barut basarlardı tabii ki. Bu çaputlar yamaçtan aşağıya oralardaki çalılık ve ağaçlara savrulurdu. O yamaçlara patika benzeri bir yol vardı. En son ki 30 yıl gibi bir zaman sonra, en son gidişimde, gördük ki türbelere gelenler tarafından dilek tutulup çaputlar bağlanmış. Bütün yamaç çaput kaplı.
Osman ve Orhan gaziler kalkıp baksalar kesin tövbe estağfurullah derlerdi.
Ben gazi falan değilim ama dedim.

Çobanbey falan derken tophaneden de komşu sayılırız.Baba tarafımda hisar-kavaklı mahallelidir,kütüğüm hala orada.Bu arada sizin osmangazi çıkmazı şu an tam bir turistik bölge,oradaki eski evlerin çoğu restore edildi, bazıları restorant oldu.Dediğiniz gibi türbenin tam yanındaki sokak.Tophane çocukluğumuzda sıklıkla gittiğimiz yerdi.Özellikle topu görmek için gelen çoktu.Bir keresinde tam top atıldığı süreçte yamaç altından araç ile geçiyordum, o gümbürtüyü ve yüksekten yağan paçavraları bu gün gibi hatırlarım,o günlerde mezbelelik olan o yamaçlar daha da çirkin bir görüntüye bürünürdü.Çocukken o yamaçlar alkolik ve madde bağımlılarının yatağıydı bu yüzden kesinlikle o yamaçlarda dolaşılmazdı.Şimdi ise merdivenler ,çevre düzeni gayet iyi..
Bursa da o kadar çok türbe ve yatır varki, halkın içine işlemiş.Düz ayak bahçeli bir evinizin sokağa bakan kısmına bir kaç çaput bağlasanız 1-2 hafta içinde burada yatır var deyip adaklar adanıp çaputların artması işden bile değil.

[Kenan Biçen]

Hemşeriler toplanmış haberim yok.
Nedim reis ile ben de hala tanışamadım, Bursa'da bir denk gelemedik, bir Tirilye ya da Yalova etkinliğine bekliyoruz artık.

Kenan reisim en yakın zamanda görüşmeyi diliyorum. Çok yakın dostum Nihat Salih'te ortak arkadaşımızmış. Selamlar.

Nedim reisim Nihat ile dostluğumuzda çok eskiye dayanır ,84  lü yıllar gibi diye hatırlıyorum.Yıllardır onunla da denk gelemedik,irtibat sadece face üzerinden.Umarım sizinle de kısa sürede bir yerlerde görüşürüz.Sevgiler.

[Kenan Biçen]

Ne güzel tesadüfler.Ben de Namazgâh -Yeşil-Şible arasında BabaZakir mahallesi'ndenim.İlkokul Namık Kemal idi.Çobanbey yokuşuna kızak kaymaya giderdik.Mahalle kavgaları kırmızı fırın çocuklarıyla yapılırdı.Tirilyelilik sonradan olma.Eve gitmeden mahalle çeşmesinde yüzü,kolları,bacakları yıkamak bizim de yaptığımız işti.Daha az azar işitmek için yapardık.

Mustafa reisim;
Namık Kemal ilkokulu evimizin hemen çaprazında idi, ben ilkokulu setbaşı ilk okulunda okudum,sonrası İhsan Çizakça Kolejinde,daha sonrası da BİTİA..Kırmızı Gül(Kırmızı) fırın evimizin tam karşısındaydı.Kırmızı fırının 8 çocuğundan 5'i erkekti.Hepsiyle birlikte büyüdük,arkadaşlarımdı,O çeteye zaman zaman ben de dahil oldum
 Insan 61 inde de olsa yeni şeyler öğreniyor.Top patlama olayını hep tophanede ki görevli başlatır diye biliyordum,Ulucami minaresini takip etmelerini yeni öğreniyorum açıkcası.Sizinle mahfel,okul,mahalle savşlarında mutlaka denk gelmişizdir,sonuçta aynı bölgenin aynı yaşlardaki çocuklarıyız.İlk görüşmemizde o günleri tekrar anarız.Sevgiler.

[Kenan Biçen]

Bu arada Utku abiden özür dileyerek;

"Bursanın ufak tefek taşları
Keman ettik o güzelim konu başlığını"
türküsü eşliğinde," Kayıkımsı "olan başlığın "Mazimsi" olarak değiştirilmesini arzederim
Sevgiler.

[O.Utku Uçkan]

Hepinize ayrı ayrı teşekkürler katkılarınız için.
Ben yarım kan Bursa'lıyım. Ama çok severim Bursayı ve tüm hemşehrilerimize her türlü kapımız, başta gönül kapımız olmak üzere açıktır.

Bir Bursa hikayesi daha gireyim araya şimdi.
Rahmetli anne annem anlatmıştı.
Bursa Yunandan geri alındığında büyük dedem Tahrirat katibi (Bildiğim ve beğendiğim bir mevkii olması hasebi ile yazdım) veya oralardan bir yerlerden.
Gayrimüslim konaklarını, yanlarına alabildiklerini alıp terk etmiş. Buralara yerleştirme operasyonu çerçevesinde bizimkilere (eski büyüklere) Yeşil türbe civarında bir ev veriliyor. Kalınan ilk günün gecesi el ayak çekilince eski ahşap merdivenlerin (etrafı kapalı olur ve depo gibidir)oradan sesler gelir. Bizimkiler korkarak açarlar ki yaşlı bir nine onlara bakıyor. Karşılıklı korkarak bakışırlar sabaha kadar. Sabah olduğunda ilk ışıklarla iki parça eşyalarını alıp eski evlerine dönerler.
Alın yanınıza, yıkayıp paklayın Greko nine deyip yaşayıp gidin değil mi.

[O.Utku Uçkan]

Günaydın hepinize.
Diyorum ya seviyorum burayı diye.
Sabahın körü alacakaranlık, dede tavanı seyrediyor yine ama tavan aynı tavan.
Şükür hala sağlamız ve o da sağlam tepemizde, kalk diyorum bir çay demle hadi.
Telefona bakıyoruz, ana garip bir uyarı var şimdiye kadar hiç görmedim, hayırdır.
Nedim biraderim yememiş içmemiş abisinin geko da yazdığı saçmaladığı hikayeleri der dest edip yollamış.
Geko da başlayan muhabbetler insanları hep üzecek değil ya.
Arada battığı yerde kalan diken gibi sürekli hatırlanan değil, bahar geldiğinde karların altından kafasını çıkarıp sizi gülümseten kardelenler de var forum arkadaşlıklarında.
Matay'ım bak gördün mü abin neden açık kapı felsefesini benimsiyor.
Tekrar teşekkürler hepinize arkadaşlarım. Bu hapislik hayatımızda bana mutluluk verdiğiniz için.
Dedenin babası da böyle mutlu olduğunda ağlardı.
Yaşlılık, gözü yaşlılık falan filan......

[Eyüp Oğan]

Utku abi günaydın, bu güzel anıları "Dede eskiden nasıl biriydi?" başlığı altında mı anlatacaktın, yoksa ben mi karıştırdım.. 

Greko Teyze anısından çok etkilendim, devamı varsa dinlemek isterim..

[O.Utku Uçkan]

Utku abi günaydın, bu güzel anıları "Dede eskiden nasıl biriydi?" başlığı altında mı anlatacaktın, yoksa ben mi karıştırdım.. 

Greko Teyze anısından çok etkilendim, devamı varsa dinlemek isterim..

Eyüp'cüğüm çok haklısın aslında.
Buradan cevaplamak istememin nedeni Nedim biraderim ile burada karşılıklı yazışmamız.
Anneannem ile pek fazla anımı hatırlayamıyorum ama zaman zaman bir olay hatıraları canlandırıyor.