Sıradaki benden olsun:
Orfoz ya da janjanlı adıyla Epinephelus marginatus
(Öndeki. Arkadakinin tür tayini henüz yayınlanmadı, tartışılıyor.)
Geçen sene Kaş'ın çocuklarına kısaca şöyle anlattık:
Orfozlar, Akdeniz‘in en sevimli balıklarındandır. Neredeyse 50 yaşına kadar yaşayabilirler. Kayalık yerde yaşamayı severler. Çünkü kayaların içleri onlar için güzel birer yuvadır. Bu yuvalarda orfozlar, yalnız yaşarlar. Orfozlar ne kadar büyürse büyüsünler, belli bir yaşa gelmeden üreyemezler. Bu nedenle yeteri kadar büyüyemeden, yani yavru yapamadan öldürülürse nesilleri tükenebilir.
Yetişkinler için şöyle özetleyelim;
Bunu da yemeyiverin kardeşim. Bırakın lanet olası besin zincirinizde en azından bir süreliğine orfoz olmasın. Zaten olamazda, çünkü geçtiğimiz sene tüm sularımızda her türlü avlanması yasaklandı. Çünkü, bu arkadaş hem çift cinsiyetli, hem de anlatılanlara bakılırsa pek bir lezzetli. Hal böyle olunca çoğalamıyor fukara. Çünkü yaşamlarına dişi olarak başlıyorlar. Ancak 18 yaş civarında dişi organlarından vazgeçip üreyebilecek birer erkek orfoz olabiliyorlar. Bu durumu fındık kadar beyni olan ve o beyni asgaride kullanmayı başarabilen her mahlukat bu fukaraların erkek olamadan avlanmaları sonucu meydanın dişilere kalacağını ve dişiler için ilk bakışta mutlu bir tablo gibi görünse de iş türü devam ettirmeye geldiğinde bunun pek de mümkün olamayacağını idrak edebilir.
Dalıyorsanız, kesinlikle görmelisiniz. Ama o kadar. Ellemeyin, cildi hassastır, koruyucu bir tabaka vardır ve zarar görür. Beslemeyin, maymun etmeyin fukaraları. Sonra her gördükleri insan evladına soytarılık ediyorlar ve daha da kötüsü insan evladı ile zıpkıncı arasındaki farkı idrak edemediklerinden bok yoluna gidiyorlar...
"Clouds and winds and oceans I choose my fate to be... Whom the sea has taken Never shall be free."