[Hulusi Gülen]

Ahmet Reis, Saroz'un koynuna girmişsin. Dipte üç ada var, Büyük, Küçük, Minik Ada isimleri. Her ne kadar Navionics karaya çıkılmaz diyorsa da üzeri zeytinlik, bir mil mesafedeki karada mevcut Köyler zeytin toplamaya gelir bu adalara. Ne mutlu sana buraları tavaf etmişsin, bir Çanakale'li olarak benim de buraları gezmek gibi bir arzum var. Berraklığı ile de Saroz malum,  Kömür Limanı İstanbul'dan epey dalgıç turizmi alır. Gecelediğin Çam Koyu epey açıklık bir yer;  1,5 mil öncesinde Kabatepe Limanını sanıyorum Türkiye'ye giriş yapmadığın için tercih etmedin? Bir de Gelibolu'da demir atılacak Hamzakoy'umuz vardır. İlk Osmanlı tersanesinin kurulduğu ve Osmanlı Kaptan-ı Deryalarının ikamet ettiği yerdir Gelibolu. Ne var ki böyle tarihi bir yere, üstelik çok müsait alanları olduğu halde, bir mendirek çevirtip, liman yaptıramadık. Mevcut tarihi limanı çok küçük,  tekneler üs üste, yer bulmak ne mümkün. Hele de demir atmaya kalkmayın, büyük ihtimal dalgıç ihtiyacınız olacaktır. İstanbul'a az kaldı ha gayret bitiyor. Yaz da geldi, yeni geziler başlamalı artık. Keyifle okuyoruz, teşekkürler.

[Ahmet Ilgaz]

Doğrusu, yazmaya başlarken bu kadar uzun süreceğini hesaplamamıştım. Yazdıkça laf lafı açtı...
Sizleri de beklettim, bekletiyorum her bir yazım için, kusura bakmayın. Aslında Hulusi abinin yaptığı gibi önce tüm yazıları hazır edip sonra birer gün arayla yayınlasam daha mı şık olurdu, bilemedim...

Az kaldı. Kısmetse Bakırköy'deki yerine bağlayalım Sanda'yı hayırlısıyla da bu sezonun seyir planlarını yapalım

Hem öyle, hem de Kabatepe'den bir kaç mil bile olsa daha aşağı inmek ertesi günün yolunu kısaltacağı için işime geldi, Hulusi abi. Saros gerçekten çok güzel bir coğrafya!

[Mehmet Atay]

Valla açıkça ilk başta, bu kadar uzamasını yadırgamıştım.
Ama tüm yıla yayılması çok iyi oldu.
Kesintisiz ve keyifle izliyoruz.
2018 seyahatini hevesle bekliyoruz.
Keyfiniz daim olsun.

[Ahmet Ilgaz]

22 Ağustos 2017, Salı

    Denizlerde gün doğmadan kalkılır mı desem, erken kalkan yol alır mı desem bilemedim ama yine kör karanlıkta uyanıyorum. Aslında bakmasını bilene bu saatlerin de ayrı bir güzelliği var. İlginçtir, demir aldığımda saat yine 06:05’i gösteriyor. Ayarlasam bu kadar olmaz.

    Çanakkale Boğazı’nı çıkıp Marmara Denizi’ne girerken akşamdan beri kontrol ettiğim hava durumunu tekrar kontrol ediyorum. Değişen bir şey yok. Meteorolojiye göre Marmara’nın doğusu üzerinde oluşan bir alçak basınç merkezi tam üzerime doğru geliyor. Bu hızla ve bu yönde ilerlemeye devam ederse de öğlen saatlerinde tam üstümden geçecek. Aşağıya inerken de yine tam Gelibolu’da bir fırtına geçmişti üzerimden. Bu da rövanşı olacak zahir. Anlaşılan bugün beni epey yorucu bir seyir bekliyor. Allah’tan Sare’yi dün Çanakkele’de indirmişim.

    Rota 69 derece, istikamet Saraylar, mesafe 51 deniz mili. Aslında bugün Gelibolu’da, demirde yatıp havanın geçmesini de bekleyebilirdim ama çıkmayı tercih ettim. Tahminlere bakılırsa üstüme gelen hava 25-30 knot civarı, fırtına seviyesinde değil neticede. En fazla yorar, biraz dayak atar ama işte hepsi o kadar. Aslında kolayına olsa ne yelken yapılır da, yine tam kafadan esecek gibi, klasik!

    Pruvamda, ufukta Marmara Adası, sakin bir makine seyrindeyim yine. Adanın da 60 mil kadar ardında İstanbul. Buradan İstanbul görünmüyor belki ama İstanbul üzerinde olduğunu tahmin ettiğim kapkara bulutlar görünüyor. Bu bahsedilen hava olmalı. Çok enteresan, bulunduğum yerde yaprak kıpırdamıyor ama ufukta sıkıntılı bir havanın yavaş yavaş üzerime doğru geldiğini görebiliyorum.

    Saatler ilerledikçe o hava, yaklaşıyor, yaklaşıyor. İşte, şimdi de Marmara Adası üzerinden geçiyor. Birazdan benim üzerimden de geçecek diye hazırlık yapıyorum. Kayığın içini tekrar neta ediyorum önce, sonra yağmurluğumu giyip ana yelkeni ve cenovayı mendil kadar açıyorum. Birazdan da başlıyor gösteri…

    Sistem, üzerimden geçerken hafiften başlıyor esmeye, merkezine yaklaştıkça gerilimi arttırıyor. Tahmin ettiğimden daha sert değil. Poyraz yönünden, serin ve yağışlı bir hava. Dalgayı iskele baş omuzluktan rahat almak için birkaç derece sancak yapıyorum. Bir iki saate de sistemin içinden geçip çıkıyorum. O, arkamda Çanakkale’ye doğru ilerliyorken ben de Saraylar’a doğru yolun kabasını almış bulunuyorum. Sistem üzerimden geçip gidince geriye yine sakin bir hava kalıyor. Aşağıya inip bir kahve yapmanın zamanı geldi. Az sonra pulpitte kitap-kahve keyfine başlıyorum, sanki bir saat önce dalgalarla boğuşan ben değilmişim gibi!     

    Adanın kuzey kıyılarından sakince geçip 19:05’te epeyce yorgun, Saraylar’a demirimi funda ediyorum. (40.658677°, 27.670187°) Ne acıkmışım! Pratik bir yemek hazırlıyorum kendime, bir de demli çay şöyle. Yarın hava süt liman görünüyor. Bekle beni İstanbul…


(Not: Fotoğraflar blogda, videolar youtube'da)

rotasanda.blogspot.com
https://www.youtube.com/channel/UC2qXJ2HTbU-vzq-I2Itq_IQ/videos?view_as=subscriber

[Bülent Büyükdağ]

Zevkle devam.

[Ahmet Ilgaz]

23 Ağustos 2017, Çarşamba

    Sakin bir sabaha uyanıyorum daha gün doğmamışken. Saraylar’ın, dün gece alargada kaldığım koyunda (40.658677°, 27.670187°) çarşaf gibi dümdüz denize bakıp sabah kahvemi yudumluyorum. Birkaç gündür sürekli seyir yapmak yordu ama bugün de sıkarsam dişimi akşama evdeyim inşallah.

    Çok oyalanmadan demir almalı! Kayığı neta edip demir aldığımda saat 06:05’i gösteriyor. İstikamet Bakırköy, rota 71 derece, mesafe 60 deniz mili. Haydi selametle…

    Hava, dünün aksine alabildiğine sakin. Dümen suyumda Marmaya’yı bir fermuar gibi ayıran sakin bir makine seyrindeyim. Fırsattan istifade, sükuneti kahve-kitap keyfiyle değerlendiriyorum. Laf aramızda, bütün kış okuduğum kitaptan kat be kat fazlasını bu seyirde okumuşum. Ne güzel! Keşke hava, son bir yelken yapma fırsatı verseydi bana ama hiç esmiyor mübarek.

    Yalnız seyirler, daha doğrusu yalnız yapılan tekne transferleri, bir kaç günden sonra sıkmaya başlıyor insanı. Şafakla yola çıkıp gün batana dek sürekli seyir yapınca insan, bir süre sonra kendisini etrafında uçan martılarla, nadir geçen gemilerle, pruvasında oynayan yunuslarla, hatta seyrettiği kayığıyla konuşurken buluyor. Daha uzun seyirler çok daha zor olmalı! Yaklaşık 10 ay süren bir seyir ile Kuzey Buz Denizini kendi inşa ettiği Altan Girl teknesi ile tek başına geçen Erkan Gürsoy’a sormuştum; yalnızlık zor olmadı mı diye. “Olmaz mı! Bir süre sonra halüsinasyon bile görmeye başlıyor insan…” demişti.

    Birkaç saat yol aldıktan sonra bakıyorum her şey yolunda, vakit geçsin diye seyir defterini alıyorum elime. Hangi etapta kaç mil yol almışız, neler yaşamışız, okuyorum baştan. Ne güzel seyretmişiz! Bakırköy’den başlayıp Çanakkale, Limnos, Thassos, Alexandroupoli, Saros, Çanakkale derken yine Bakırköy’e dümen suyumuzda 582 deniz mili, cebimizde hatıralar… Naçizane tavsiyem; bir kayığınız varsa eğer, hiç durmayın çözün palamarı, açılın enginlere…

    Öyle, böyle derken İstanbul pruvamda beliriyor işte. 31 gün süren seyrimizin sonunda, saat 18:45’te Sanda’yı Bakırköy’deki yerine bağlarken (40.974101°, 28.876864°) okyanus geçip de yuvaya dönen denizciler, son yanaşmalarında acaba neler hissediyorlardır diye düşünüyorum.

    Yuvana hoş geldin Sanda!


(Not: Fotoğraflar blogda, videolar youtube'da)

rotasanda.blogspot.com
https://www.youtube.com/channel/UC2qXJ2HTbU-vzq-I2Itq_IQ/videos?view_as=subscriber

[Bülent Büyükdağ]

Okyanus geçenlerden birini tanıyorum, "bir an önce geri dönmeliyim" diye düşünüyor.

[Mücahit Karabaş]

Ahmet Reisim,

Tekrar kalemine sağlık. Bu yazılar, videolar ve blog Senin ve Sare Reis’in bize çok güzel bir hediyesi oldu. İkinizi ve Sanda’yı kutluyoruz. Teknene çok iyi bakıp uzun yolculuğa çok  iyi bir şekilde hazırladığın için ayrı bir övgüyü hak ediyorsun.

Teknemizle bu kadar uzak yerlere gidip geldiğimiz zaman hem kayığımıza, hem kendimize olan güvenimiz artıyor. Büyük bir iş başarmanın mutluluğu ile hayata bakışımız, diğer insanlara yaklaşımımız değişiyor. Hani bir laf vardır, bir insanı en iyi yolculukta tanırsınız diye. Deniz yolculukları en çok da kendimizi daha iyi tanımamızı, güçlü ve zayıf noktalarımızı görmemizi sağlıyor.

O kadar iyi bir sunum oldu ki neredeyse biz okuyucuları da birlikte götürüp getirdiniz. Hulusi Reis ve Sizin gezi anılarınızdan sonra bu sene gezi yazısı yazmaya çekineceğim galiba. 

Yeni maceralarınızı iple çekiyoruz. Pruvanız her daim neta olsun.   

[Aziz Eryavuz]

Sevgili Ahmet,
Bu yılki seyir defterinde biz de olacaktık. Sizinle seyir yapamadığımıza üzülmekle beraber yazını okurken berabermiş gibi hissettim, keyif aldım.
Gene keyifli seyirler yapın ve beraber de olalım başka bir sefere inşallah. 

[Ahmet Ilgaz]

Biliyorsunuz, birlikte seyir yapamadığımız için biz de o kadar üzüldük ki, abi...
İnşaallah yapalım mutlaka! Artık Ege mi olur, Atlantik mi olur kısmet diyorum

[Aziz Eryavuz]

 

[Mücahit Karabaş]

Şimdi aldığımız bir habere göre Sanda'ya bir kardeş gelmiş. Ahmet ve Sare Ilgaz Reislerimizin kızları Azra, bugün öğleden sonra sağlıklı bir şekilde dünyamıza hoş geldi. Ilgaz Ailesini tebrik ediyorum. Mutlu, sağlıklı, analı babalı büyüsün. 

[Mustafa Ertör]

Allah sağlıklı,mutlu,uzun ömürler versin.Kutluyorum.

[Zafer Dedeoğlu]

Analı,babalı,Sağlıklı, mutlu büyüsün AZRA bebek

[Eyüp Oğan]

Ne güzel bir haber..

Azra bebek uzun ömürlü olsun, sağlıklı ve mutlu bir yaşam sürsün..

Ahmet reis ve eşini de kutluyorum.