[Oğuzhan Oğuz]

 

[Bülent Büyükdağ]

Kimler kalmamış ki ? Yalnızca bu yüzyılda kaç dil yok olup gitmis. Mesele derin mesele.

[Hakan Tiryaki]

Aztek soyundan kalan var ama yazmalarını ancak bilimadamları deşifre etmeye çalışıyor.

SM-N9000Q cihazımdan Tapatalk kullanılarak gönderildi

[nuri_kongur]

Aztek soyundan kalan var ama yazmalarını ancak bilimadamları deşifre etmeye çalışıyor.

SM-N9000Q cihazımdan Tapatalk kullanılarak gönderildi

Tiryaki reis, evet birileri var, ama onların aztekleri aztek yapan şeylerle bağlantısı kesilmiş.
Bu yönden bakınca bizim gördüğümüz kabuk. O kabuğu taşıyan kişi aztek gibi davranıyor mu? Bilmiyoruz.
Benim "beşer"ve insan arasındaki farkı vurgulamamın sebebi bu. Beşer kabuk, bizi insan sıfatına sokan şey, davranışlarımız ve arkasındaki düşünce. Hatta ilk önce düşünce , sonra davranış.

Yoruldum derken , zihinsel bir yorgunluktu. O yüzden dün foruma hiç girmedim. Bir çok şey yazılmış. Bülent reisin dediği gibi herkes kendi önündeki doğruyu yazmış. Bu da doğal. Hacimce bizden büyük bir nesnenin bütününü görmek için ondan uzaklaşırız. O yüzden kara kıyıya yakın iken farklı kıyıdan uzak iken farklı görünür. Yakınlıkta detayı, uzaklıkta bütünü görürüz. Yazarların meseleye yaklaşmaktaki samimiyeti kısır çekişmeden bizi uzak tutuyor.
Oğuzhan reisin galieo örneği herkesin bildiği örnek, Ersin reisin mahkeme salonu ile ilgili gözlemi konuya ek.
Böyle konularda mütaala bildirirken kişinin beğenisi ve beğenmesi ile ilgili sıfatlar, örneğin güzel-çirkin/ geri-ileri/ aydınlık-karanlık gibi , kullanılması kırıcı olabiliyor niyet kırmak olmasada. Allaha şükür ki herkes buna dikkat ediyor.
Bu konu niye önemli: geleneği, örfü, adeti, bilgiyi üreten insan. Biz insanın doğal olanını bilmez isek ve hasleti yok sayarsak ortaya kargaşa çıkar. Şimdi beslenmek bir ihtiyaç ve biz doğarken yanımızda getiriyoruz. Kötü olan şey acıkmak değil, acıktığında bir başkasının hakkına tecavüz etmek. Namusu ile kazanıp , kazandığı ile karnını doyurmak ayıp değilki.
Kıskanmak bir haslet. Doğarken yanımızda getiriyoruz. Kötü olan haset, iyi olan gıbta etmek imrenmek. Yani elindekini paylaşmamak isteğini yok sayarsak ortaya problem çıkıyor.

Diğer forumda deniz suyu ile taharetlenme konusu açmıştım. Hijyen kısmını konuşmak için. Katılımcıların bir çoğu beni kınadı, niye öyle iğrenç bir konuyu gündeme getirdim diye. İnsan oğlu yediğini dışarı çıkarmak zorunda. Ayıp olan ulu orta yapması. Ama siz doğalı yok sayınca , o yok olmuyor. Denizde insanlar büyük abdestini yapıyor. Ben o problemi çözdüm. Ama karşılaştığım o tutum beni bulduğum çözümü paylaşmaktan alı koydu.
İş gene dönüp dolaşıp el örneğine geliyor. Doğarken yanımızda geleni nasıl kullanacağımızı düşünmek ve ona uygun çözüm üretmek lazım. Yok saymak problem çıkarıyor.
Bizim dilimizi gelişmesini sağlayan atalar bunu görmüş ve insanla ilgili sıfat üretirken bunu gözetmişler.
Gurur-Kibir: her ikisi de insanın soyut seviyesini anlatır. Yani insanın kendi gördüğü bir seviye var. Bu doğal. Bu korunmalı da. "Gurursuz" bit yergidir mesela , ama "Kibirsiz" bir övgü. Aynı şekilde "Gururlu" takdir edilen bir şey iken, "kibirli" kınanan bir tavırdır.
Eğer gelenekten bahsedecek onu insandan ayrı tutamayız.

Mesela, osmanlı döneminde leventlere yüzme özellikle öğretilmezmiş. Biz bunu şimdi kınıyoruz, ama uygulandığı dönemde gayet merhametli bir şeymiş. Niçin merhametli, niçin aptalca , ehveni şer ne?




Tapatalk kullanarak iPhone aracılığıyla gönderildi

[nuri_kongur]

Ne zamandır ihmal ettiğim bir konu bu. Yazacaklarımı kafamda derleyip tasarlamak uzun ve zahmetli bir süreç oluyor. Bu da beni yazmaktan alı koyuyor. Şimdilik aklıma geldikçe ekleme yapayım. Kelimeler meydana bir çıksın. Daha sonra onları düzenleyip örneklerini çeşitlendirmek kolay. Her bir kavram grubunu ayrı mesaj ile yollayacağım ki arada kaybolmasınlar.

[nuri_kongur]

Gurur X Kibir (Gurursuz X Kibirli)
 Gurur ve Kibir kavramları insanın  dışarıya karşı kendi kabulu olan seviyeyi göstermekte. Bunun sahip olunması gerekli olanına "Gurur" onun hatalı uygulamasına "Kibir" diyoruz. Yani , kişide bir seviye var. o seviyenin altında davranırsa "Gurursuz" diyerek , o seviyenin üstünde tavır gösterirse "Kibirli" diyerek kınıyoruz. Buradan şunu da diyebiliriz. Kişinin kibirli olması içinde olduğu topluluğun diğer üyelerini de rahatsız etmekte.
Kelime deposu olarak Arapça ve Farsça kullandığımızı fark etmeyenler, gurur kavramını arapçadaki kavramı ile karıştırıp red etse de, onun yerine İngilizceden devşirilen "Honour- Onur" kelimesini kullanmak zorunda kalıyorlar. Gurur ve Onurdan kasıt "Nefsin izzeti" Bana göre zaten dilde Türkçeleşmiş "Gurur" kavramı varken diğerine gerek yok. Hatta zararlı diyebilirim. Sebebi ise kavramların "Türkçeleştirildiğinin" unutulması dolayısıyla "Türkçeyi" unutmak. Türkçeleşmeye örnek "Efkar" kelimesi : Arapça fikirler demek . Türkçe ise fikirlerin sonucu ortaya çıkan üzüntü demek.
http://lugatim.com/s/EFK%C3%82R
EFKÂR

(ﺍﻓﻜﺎﺭ) i. (Ar. fikr’in çoğul şekli efkār) [Kelime ikinci anlamını Türkçe’de kazanmış ve bu anlamda tekil olarak kullanılmıştır]
1. Fikirler, düşünceler: “Efkâr-ı bâtıla.” “Efkâr-ı garîbe.” En halim insanların efkârına hiddet verir (Muallim Nâci). Efkâr ve hissiyâta kadar irtikā eden bu ayrılık millet-i gālibenin ümîd-i temsîlini azaltır (Cenap Şahâbeddin).
2. Endîşe, tasa, kaygı, üzüntü, keder: Kürküme turuncu şal mı kapatsam, cevîzî şal mı demekten gayri efkârın yok (Safiye Erol). Ve sen konuşunca güneşler doğar / Cıvıl cıvıl kuşlar konar avuçlarıma / Dağılır bütün efkârım (Yavuz B. Bâkiler).
ѻ Efkâr basmak: Düşünüp tasalanmak, üzerine hüzün çökmek, efkârlanmak: Bir efkâr basıyor beni ansızın / Kendimi zor atıyorum sokaklara (Yavuz B. Bâkiler). Efkâr dağıtmak: (Hoşa giden, keyif veren bir şey yaparak) Tasalı ve üzüntülü durumdan sıyrılmaya çalışmak.

[nuri_kongur]

Beşer Şaşar

Beşerin şaşması , hata yapması doğaldır. Bu hata yapmayı açıklayan iki kavram var dilimizde:

Gaflete düşmek -Cahillik etmek

• Gaflete düşmek bir şeyden haberdar veya farkında olmadığımız için yaptığımız hata diyebiliriz. İngilizcede "Honest mistake" kavramında olduğu gibi.
  Bu sebeple hata yapan kişiye "Gafil" deriz.
  
• Cahillik etmede ise kişi doğruyu bir şekilde fark etse bile kibrinden dolayı kabul etmez ve inat eder. Böylece bile bile hata işler. Bu sebeple hata yapan kişilere ise "Cahil" denir

• Gafletde kibir ve inat yoktur, habersiz olmak veya farkında olmamak vardır.
  
• Cahillikte habersizlik veya fakında olmamak yoktur, kibir ve inat vardır.

[nuri_kongur]

http://lugatim.com/s/GAFLET

GAFLET

(ﻏﻔﻠﺖ) i. (Ar. ġaflet)
1. Çevresinde olanları farkedememe, açık gerçeği görememe, dalgınlık, dikkatsizlik, basîretsizlik, aymazlık, gāfillik: Gafletle atlandı sanılmasın diye kitabına almıştır (Orhan Ş. Gökyay). Tek tük işin vehâmetini görüp sezenler olsa bile umûmî gafletin karşısında bu çerden çöpten seddin dayanamayacağı âşikârdı (Sâmiha Ayverdi).
2. Uyuşukluk, içi geçme, uyku basma.
3. tasavvuf. Hak’tan habersizlik, kalbin Hak’tan gāfil olması, O’nun zikrinden mahrum kalması: Sakın dünyâya aldanma / Aç gözün gafletten uyan (Aziz Mahmud Hüdâyî). Uyandım gafletten açıldı gözüm / Bağlı gördüm Hakk’a o anda özüm / Gülşen oldu gönlüm güldü gül yüzüm / Erenler meydânın gördüğüm gece (Remziye Bacı – Ş.A.D.). İbn Âtâ der ki: En büyük gaflet kulun aziz ve celil olan Allah’tan gāfil olması, Mevlâ’sının emir ve yasakları karşısında ve O’nunla olan muâmelesinde edebe riâyetten gaflet içinde bulunmasıdır (Kuşeyrî Risâlesi Terc.).
ѻ Gaflet basmak (çökmek):
1. Gaflet içinde bulunmak, etrâfını farketmez durumda olmak.
2. Uykusu gelmek, içi geçmek, yarı uyku hâlinde kendinden geçmek: Bilmem gaflet bastı yattı uyudu / Bilmem o yâr bize küstü gelmedi (Karacaoğlan). Dön gel ağam dön gel dayanamıram / Uyku gaflet basmış uyanamıram / Ağam öldüğüne inanamıram (Türkü). Gaflet etmek – Gaflete düşmek: (Olan bir şeyin) Farkına varmamak, dalgınlık veya dikkatsizlik sebebiyle gerektiği gibi davranamamak, boş bulunmak: Fakat devleti iki günlük dünyâ saltanatı mânâsına alarak gaflete düşüp âlemi kasıp kavurmaya kalkan zâlimi de bulunduğu mevkiden atageldiğini hatırlatmaktadır (Orhan Ş. Gökyay). Ne saklayayım gaflet ettiğimi (Câhit S. Tarancı). Gaflet uykusu: İnsanı etrâfında olup bitenlerden, gerçekten habersiz kılan gaflet durumu: Yedi kral düştü senin kastına / Gaflet uykusundan uyan Cezâyir / Donanmalar tâyin oldu üstüne / Hazır ol vaktine dayan Cezâyir (Nakdî – Ş.A.D.). Gel, beni gaflet uykusundan uyandır (Ömer Seyfeddin). Gaflet uykusuna dalmak: Olup bitenin farkında olmayacak kadar dalgın, dikkatsiz ve habersiz durumda bulunmak.
● Gaflet-âver (ﻏﻔﻠﺖ ﺁﻭﺭ) birl. sıf. (Fars. āver “getiren” ile) Gaflet verici: Sûfîye gaflet-âver olur cevâb-ı mağfiret / Mümtâzdır niyâz ile erbâb-ı mağfiret (Hersekli Ârif Hikmet).
● Gafleten (ﻏﻔﻠﺔً) zf. (ġaflet’in tenvinli şekli) Gafletle, dikkatsizlik ve dalgınlıkla.


http://lugatim.com/s/C%C3%82H%C4%B0L

CÂHİL

(ﺟﺎﻫﻞ) sıf. ve i. (Ar. cehl – cehâlet “bilgisiz olmak, bilmemek”ten cāhil)
1. Okuyarak bilgisini ilerletmemiş, tahsil görmemiş, bilgisiz (kimse): Benim gibi câhil adam neye yarar? (Ahmet K. Tecer).
2. Bilmeyen, habersiz (kimse): Benim mücerret nazariyelerime karşı muârızlarımın müptezel teşbihler ve müşahhas delillerle müdâfaa ettikleri tez bu câhil efkârıumûmiyyeyi aldatabilirdi (Peyâmi Safâ).
3. mec. Acemi, toy, tecrübesiz (kimse): “Câhil çocuk kendini nasıl da tehlikeye atıyor.” “Câhilin kusûruna bakma.” Bağdat’a varmak gerek / Kuraya parmak gerek / Câhil idim bilmedim / Yâre yalvarmak gerek (Mâni). Söylerim söylerim sözümden almaz / Nideyim câhildir hâlimden bilmez (Karacaoğlan’dan). İlimledir şerâfeti insanın / Ne farkı var câhil ile hayvanın (Sümmânî’den).
ѻ Câhil cühelâ: Bütün câhiller, câhillerin hepsi: “Câhil cühelâ buraya toplanmış.” (Bir şeyin) Câhili olmak: O şey hakkında bir fikri, bir bilgisi olmamak: “Bu konunun câhiliyim.”
● Câhilce zf. Câhil olana yakışır tarzda, câhil gibi, câhilâne: “Câhilce konuşma.”
● Câhiliyye (ﺟﺎﻫﻠﻴّﻪ) sıf. (nispet ekinin müennesi -iyye ile)
1. Câhile âit, câhile yakışır: “Gaflet-i câhiliyye.” “Temerrüd-i câhiliyye.”
2. Araplar’ın İslâmiyet’ten önceki karanlık, sapıklık ve câhillik devirlerine âit: “Şuarâ-yı câhiliyye.” Sizlerin devr-i câhiliyyede hayırlı olanlarınız İslâmiyet döneminde de hayırlılarınızdır (Hadis Terc.). Bk. CÂHİLİYET

[Servet]

''(ﺟﺎﻫﻞ) sıf. ve i. (Ar. cehl – cehâlet “bilgisiz olmak, bilmemek”ten cāhil)
1. Okuyarak bilgisini ilerletmemiş, tahsil görmemiş, bilgisiz (kimse): Benim gibi câhil adam neye yarar? (Ahmet K. Tecer). ''

Bir de okumuş cahiller var, hatta akademik kariyerleri de var. Son aylar da bunlarla ilgili bir sürü gazete küpürü var..''Cahilmi'' desem ''kurnazmı,faydacı,fırsatcımı'' desem karar veremedim..Ama suna eminim kendi söylediklerine,kendilerinin bile inandıgını sanmıyorum.! Ama söylüyorlar..Lügat bunlara ne der bilmiyorum(!)
''Okumamış''  (tahsil anlamın da),ama kendini yetiştirmis bir sürü halk ''bilgesi'' var.

[Öcal Turan]

Bir de okumuş cahiller var, hatta akademik kariyerleri de var. Son aylar da bunlarla ilgili bir sürü gazete küpürü var..''Cahilmi'' desem ''kurnazmı,faydacı,fırsatcımı'' desem karar veremedim..Ama suna eminim kendi söylediklerine,kendilerinin bile inandıgını sanmıyorum.! Ama söylüyorlar..Lügat bunlara ne der bilmiyorum(!)

''Eşşek'' diyor.

[nuri_kongur]

''(ﺟﺎﻫﻞ) sıf. ve i. (Ar. cehl – cehâlet “bilgisiz olmak, bilmemek”ten cāhil)
1. Okuyarak bilgisini ilerletmemiş, tahsil görmemiş, bilgisiz (kimse): Benim gibi câhil adam neye yarar? (Ahmet K. Tecer). ''

Bir de okumuş cahiller var, hatta akademik kariyerleri de var. Son aylar da bunlarla ilgili bir sürü gazete küpürü var..''Cahilmi'' desem ''kurnazmı,faydacı,fırsatcımı'' desem karar veremedim..Ama suna eminim kendi söylediklerine,kendilerinin bile inandıgını sanmıyorum.! Ama söylüyorlar..Lügat bunlara ne der bilmiyorum(!)
''Okumamış''  (tahsil anlamın da),ama kendini yetiştirmis bir sürü halk ''bilgesi'' var.

Servet reis, Gafil ve Cahil kavramlarının ilk görevi yapılan hatanın sebebi. Hatanın sebebi:  kişinin haberi mi yok, ya da inadından veya kibrinden kaynaklanan hata mı? Daha sonra kavramlar ikinci üçüncü anlamlarında düşünülebilir.
Okumak ise günümüzde son derece dar anlamda algılanıyor. Halbuki "okumak" kavramının ilk anlamı "haberdar etmek-olmak/ farkına varmak-vardırmak"dır. Mesela hala Eski Anadolu Türkçesi izlerini taşıyan Yörük veya Manavların arasında düğün davetiyesinin adı "oku" dur. Günümüz Türkçesinde okumak ya " harfleri yorumlamak" ya da" meslek edinmek" anlamında algılanmakta. Bu halde sizinde belirtiğiniz "harfleri yorumlamadığı " veya " yüksek seviyede mesleğe" sahip olmadığı halde "kendini yetiştirmiş insanlar/bilgeler" var. Ama o kişiler çevrelerini "okumuş", insanı "okumuş", hayvanı bitkiyi "okumuştur" yani "onların neliğinin farkındadırlar".
Her harfi yorumlayan, veya yüksek mevkide mesleği olan kişi illa İnsanı, çevresini, hayvanları veya bitkileri okumuş olmak zorunda değillerdir. Ama bu dar anlamda Üniversite bitirmiş kendini "okumuş" , dağdaki çobanı ise "cahil" görebilir. O zaman sizin de fark ettiğiniz çelişkili durum ortaya çıkar.
Kendi dediğine/yaptığına inanmayana ise, bir türküde "bir sevdiğim var dini var imanı yok!" derler. Yani yaptığı/söylediği ile inandığı bir değildir. Bu tiplere "riyakar", "münafık", "iki yüzlü" denebilir. Lakin şu da var ki, kalplerin özünü ancak Allah bilir.
Günümüzde "cahil" sıfatı bir kesim insanın kendisi ile aynı düşünceyi paylaşmayan herkese taktığı bir sıfat. Mesela ben sık sık, namaz kıldığım , müslüman olduğum, Kuran'ı kutsal kitap kabul ettiğim için bunlara inanmayan her eğitim seviyesinden insanca çok rahat bir şekilde "cahil" diye yaftalanırım. İlla bana söylemezler, hatta çoğu zaman bana söylendiğinin farkında bile değildirler. O tipler doğrudan benim inancımı taşıyan herkese "cahil" der geçer. Bu kavramın günümüz Türkiyesinde maalesef böyle yaygın bir kullanımı da var.

[Servet]

''Kendi dediğine/yaptığına inanmayana ise, bir türküde "bir sevdiğim var dini var imanı yok!" derler. Yani yaptığı/söylediği ile inandığı bir değildir. Bu tiplere "riyakar", "münafık", "iki yüzlü" denebilir. Lakin şu da var ki, kalplerin özünü ancak Allah bilir. ''

"bir sevdiğim var dini var imanı yok!"
Bu cümle özetliyor aslın da herşeyi..
yada
''özü bozuk çıktı duyduk sonradan''

Lakin kısmına katılmıyorum,riyakar,iki yüzlü,içten pazarlıklı,bugün söylediğini yarın inkar eden,düşünce ve davranışı birbiriyle örtüşmeyen insanların ''iki dünyada da'' kabul görecegini sanmıyorum..Gerçi bu dünya da muteberlikleri oluyor eğer ekonomik ve siyasi erkleri varsa.

''Günümüzde "cahil" sıfatı bir kesim insanın kendisi ile aynı düşünceyi paylaşmayan herkese taktığı bir sıfat. Mesela ben sık sık, namaz kıldığım , müslüman olduğum, Kuran'ı kutsal kitap kabul ettiğim için bunlara inanmayan her eğitim seviyesinden insanca çok rahat bir şekilde "cahil" diye yaftalanırım. İlla bana söylemezler, hatta çoğu zaman bana söylendiğinin farkında bile değildirler. O tipler doğrudan benim inancımı taşıyan herkese "cahil" der geçer. Bu kavramın günümüz Türkiyesinde maalesef böyle yaygın bir kullanımı da var.''

Malesef iki tarafın da birbirlerine ''cahil,yobaz,kafir'' niye nitelendirmeleri oluyor..
Bu konu hakkın da çokta yazmak istemiyorum..
İnsanların birbirlerine kepenklerini kapatmamaları,önyargılardan arınmaları gerekir..







 

[Bülent Büyükdağ]

Birinci söz; "Cahildim dünyanın rengine kandım". (Neşet Ertaş)
İkinci söz; "Ana ben cahilim, çekemem kahır" ( Bir Eğin Türküsünden)
Üçüncü söz ; "Beş kitap okusan ne fayda, fakirsin, fakirsen cahilsin"( Suha Arın'ın ünlü Tahtacı Fatma belgeselinde, Antalya dağlarında yaşayan bir Tahtacı Alevisi'nin sözü, dışarının kendilerine bakışını anlatırken)

Buyurun efendim.

[Erman Yerman]

Cahilken dünyanın rengine kanıp, farkına varınca da vazgeçememek gaflete düşmek mi oluyor?

SM-G920F cihazımdan Tapatalk kullanılarak gönderildi

[nuri_kongur]

Cahilken dünyanın rengine kanıp, farkına varınca da vazgeçememek gaflete düşmek mi oluyor?

SM-G920F cihazımdan Tapatalk kullanılarak gönderildi

Erman reis, cahilken kişi işin bir şekilde farkında aslında. Ama hakikati kabul etmek istemiyor. Hakikatin peşinde koşan , gafil olduğu şeyi , yani haberi olmadığı şeyi farkettiğinde hemen kendini düzeltir zaten. Cahil ile gafilin davranışları aynı gibi gözükse de aynı değil. Hatta sonuç tamamen zıddı. Aynı hased ile gıbta arasındaki fark gibi. Hasedin vardığı yer öfke ve kavga, gıbtanın vardığı yer saygı ve dosluk. Cahiliğin vardığı yer öfke ve inatla red etme, gafilin vardığı yer müteşekkir olma ve hemen gerekli düzeltmeyi yapmak.


Tapatalk kullanarak iPhone aracılığıyla gönderildi