Önceki gün akşamüstü ağır ağır bağlandık her zamanki yerimize. Altı kişilik bir grubum var teknede misafir, ikisi yerli, dördü yabancı. Yengeçte kalıyorlar. Koltuklar bağlandı, tonozlar alındı, bot emniyetli bir şekilde, yan yeknelere çapariz vermemek üzere pruvaya da bağlanarak sabitlendi, karadan elektrik alındı... yaa, 3 yıl mücadeleden sonra artık elektrik su alabiliyor Yengeç.
Genelde seyirden dönünce eve çıkar, bir havuza atarım kendimi, sonrada duş falan işte. O gün, yani önceki gün denize çıkmadan önce aldığım sigara ve erzağı motorun üzerinde unutarak çıkmıştım, önce Hasan kaptana uğrayayım dedim emanetleri almak üzere. Bütün gün aç ve sigarasız kaldım sonuçta. Aldım emanetleri, gazoz-eti burçak-sigaradan oluşan kişisel ikmalimi, koydum motorun üzerine ve başladık Hasan kaptanın teknesinin kıçında geyiğe.
Bir kaç dakika sonra biraz ilerimizde bir hareketlilik başladı, ne olduğunu anlamaya çalışırken yangın, tekne yanıyor seslerini ayırt edebildik ve fırladık. İlerledikçe dumanın Yengeçin bulunduğu yerden çıktığını gördüm ahanda dedim, benim misafirler yaktı tekneyi. Saniyeler içinde güruh halinde dumanın kaynağına ulaştık ki Hermes teknesiymiş. Yani iskele tarafımdaki komşum. Benim misafirleri de havuzlukta keyfeder görünce rahatladım. Çünkü yoğun bir duman var ama alev falan yok. Hermes'in üzerinde de bir dolu adam var.
İşte o bir dolu adamdan en adam olmayanı yardım için toplanmış 15-20 kişilik grubumuza sıkı bir posta koydu. 'Ne toplandınız lan, ne oluyor. Eksoz dumanı işte!' Deyince bizde herife sittiri çekip tekrar Anemon teknesinin kıçına doğru yöneldik. Yürürken bir yandan da tüp dolumu tapan arkadaşları uyardık duman konusunda.
Motorun yanında hadi ben eve kaçar derken yine bir bağarış çağırış oldu ki bu kez millet yanıyor falan diyor...
Saniyeler içinde motorla Yengeç'in kıçına geldim ki manzara kısaca felaket. Hermes'in havuzluğu alevler içerisinde. Direkt Yengeç'e daldım. Daha binerken koltuk halatları söküp attım. Bu arada arkada toplanmış güruhta her kafadan ayrı bir ses çıkıyor. Biriniz atlayın yardıma gelin, biriniz elektriği sökün dedim. Marşa bastım hemen. Çağrı yanıtsız kalınca Hasan Kaptanın yanında çalışan çocuklardan biri gözüme çarptı, atla dedim, koş iki tonozu da at suya. Daha tonozları çözerken ağırca bir yol verdim, rölantide. Yan gözle Hermes'e bakarken yaklaşık 100 farklı şey dolanıyor zihnimde. Tonozun batmasına zaman tanınak daha mantıklı geliyor, dolarsam yanarım. Bu arada güverte üstündeki gölgelik rüzgarla dalgalandıkça alevleri yalıyor, en hassas noktamın o olduğunu farkediyorum. Baş pervaneye de yüklenerek kendimi biraz olsun uzaklaştırmaya çalılırken sancağımdaki komşum Fırtına teknesi kelimenin tam anlamıyla, can havliyle ve tamamen kontrolsüz bir şekilde tam yol çıkıyor. Çıkarken pasarellasıyla da güverteme çarpıyor ama rabi ki kimin umurunda. O sırada sadece küfür yiyor benden. Hermes 30 metre kadar. İlerle ilerle bitmiyor. Tonozun artık batmış olacağını düşünerek biraz daha yol veriyorum. Hermesin pruvasına yaklaşırken alev almış direklerine takıldu gözüm. Ruh halim hakkında net bir fikrim yok. Anlık verilere anlık tepkiler vererek devam ediyorum. Kaçış noktasına yaklaştım, birazdan sancak alabanda ve A Dios! Hermes...
Tam o sırada önce alevler içindeki mizanası neyse ki iskelesine devriliyor. Bu arada limandaki diğer tekneler de çözmüş palamarı kaçmaya çalışıyor. Sancak alabanda veriyor gazı döndürüyorun Yengeç'i. Pasarellamı kontrol ederken roket gibi bir ses çıkartarak, roket gibi fırlayan bir yangın tüpü Hermes'in iskelesine doğru havalanıp, sonra suya çakılıyor. Neredeyse bitti...
Oysa bitmemiş. Yengeç olduğu yerde dönmeye kalkınca ahanda diyorum, tam da beklediğim şey oluyor. Sancak tonozun varlığını neredeyse unutup yoksaydığım bota takılmış. Hemen dümenin yanındaki -gerçekten- keskin bıçağı Taha'ya verip kes dedim. Hızlıca kesti ve evet, bu sefer bir derin nefes alabildim. Ardıma baktığımda limanın en sevdiğim, izlemeye doyamadığım teknesi Hermes tamamen alevler içerisinde, direkleri devrilmiş, kaosun ortasında artık dönüşü olmayan sonuna doğru yaklaşıyordu...
Devam edecek
SM-N9000Q cihazımdan Tapatalk kullanılarak gönderildi
"Clouds and winds and oceans I choose my fate to be... Whom the sea has taken Never shall be free."
Gönderen