Ne guzel hayallere daliyorum su dunya seyahati yazilarini okuyunca yahuu ) uyanasim gelmiyor..
Sunun surasinda iki uc yildir teknede ve denizlerdeyim.. iki defa guneye indim. Cok da guney sayilmaz o da, en son bodrum aciklarindaki yunan adalari..
Egitimden sonraki ilk deneyimimiz pendik'den trilye olmustu.. sanki dunyayi uc defa turladim o yol boyunca
Dilekkkk, guzel taraflarini anlat su isin.. birak parasini pulunu zorluklarini ) hayal kuruyoruz yahuu )
Selamlar..
Sent from my iPhone using Tapatalk
Peki hadi kırmayayım seni..
Doğu-Batı geçişi Kasım 15’ten sonra Mart’a kadar yapılıyor. 2 klasik rota var.. 1 Kanaryalar-Karayipler 2900nm ve 2. Kanaryalar-Cabo Verde 800nm – Cabo Verde-Karayipler 2200nm.. Cabo Verde’ye inilecekse pek geçe kalmamak gerekiyor dalga ve kuzeyden gelen soluğan büyüyor. Yolculuğun 2. Yarısından itibaren boralar başlıyor. İllla ki birkaç kümülonimbüs’e rastlamanız mümkün. Geceleri yelkenleri camadanlamak en iyi yöntem. 2 ayrı dalga sistemi var.. Sürekli rüzgarlar ile sancak kıç omuzluktan gelen.. ve kuzeyden gelen soluğan.. genelde soluğan 2-4metre oluyor.. Sürekli rüzgarların dalgası ise 3-6 metre.. Soluganlar daha sık ama kıçtan geleceklerin aralıkları uzun. Cabo Verde tarafı karışık deniz yapabiliyor. Genelde teknelerin orasını burasını açtığı kısımlardan.. Benden 1 hafta önce çıkan bir grupta 2 tekne direk kırmışlardı. Biri geri döndü, diğeri dönemedi ama Cabo Verde'ye ulaşmayı başardı..Ben tekneyi orada gördüğümde çok üzülmüştüm..
Batı-Doğu geçişi Nisan Sonu Mayıs başı başlar.. BVI-Bermuda 900nm / Bermuda-Azorlar 2200nm (belirli bir eğim ile gidileceğini unutmayın) ve Azorlar-Portekiz 1000nm (900nm) Bu ayların haricinde geçiş ızdıraplı olacaktır.. Özellikle de Nisan.. Neden derseniz bu aralar bakın Kuzey Atlantik’e anlarsınız. Kuzey geçişinde bir arkadaşım 11metrelik dalgalarda 2 kez devrilmişti.. Azorlara yaklaşırken eğer en ufak bir sorun sezersen hemen alçak basınçtan uzaklaş gerekirse yolunu uzat demişti. 11 Kez Atlantik’te tam tur yapmış bir Fransız denizciydi..
Güzellik kısmına gelince.. Ben her sabah Tony Curphey’in rotasına baktığımda gözlerim doluyor.. Nefes almak, bir kez daha okyanusa dokunmak, ve oradan hiç geri gelmemek istiyorum..
Bir cm fazla ölçü, 0,00007 mikron açık kalmış baskı renk tonu, ya da burada pek de sevilen elektriğin bilmemnesinin bilmem ne hesabı, hanginiz daha haklı ve rüzgara karşı kim daha uzağa işer konuşmaları saçımın telinde değil..
Enfes bir varlık ve sürekli nefes alıyor.. en sakin havada bile orada, kendini hissettiriyor.. Ben kara kısmında değilim o nedenle..
Benim maceramın bana anlattıkları bunlar.. Benim okyanusum bu.. Biri bana herkesin farklı bir okyanus tanımı vardır demişti..