Bu seneki kadar bu yarış beni hiç etkilemedi.
74 gündür, kesintisiz, her türlü zorlu hava ve coğrafi koşullar bir yanda, deniz trafiği ve yarış baskısı bir yanda...
Birinci ile ikinci arasındaki fark yaklaşık 5 saat: yani yaklaşık biri 1770 saatte yarışı bitirirken, diğeri 1775 saatte bitiriyor. Binde 3'lük bir fark.
Şu saatlerde, birinci olması neredeyse kesinleşen Armel Le Cleac'h, kıyıya paralel bir seyirle son 5 saatini geçiriyor.
Ne hissediyordur acaba?
sabırsızlık mı, sabır mı?
çoşku mu, bitsin artık bezmişliği mi?
akşam uyuyacağı sıcak ve yumuşak yatağımı, yoksa eşini dostlarını, ailesini mi?
Ne düşünüyordur çok merak ediyorum.
Türkiye saati 7 gibi youtube, facebook vb mecra üzerinden canlı yayınlanacak. Ve ben merakla Armel'in yüzünü inceleyeceğim.
Aynı şekilde Alex Thomson ne düşünüyordur?
Son röportajını okudum. Otopilot arızası sebebi ile uyuyamamaktan bahsediyordu. Binde 2'lik bir farkla önemli bir ünvanı kaçırıyor. Uykusuz.
Ya o ne hissediyordur? Hangi manevrası ya da kararından pişmanlık duyuyordur?
Bozulan otopilotun kendisininki olması ama Armel'in ki olmaması durumu için kime küfrediyordur?
Talihine? Firmaya? Teknisyene?
Bu yarışla ilgili iç dünyalarını da yansıtan güzel bir röportajı/belgeseli dört gözle bekliyor olacağım.