[Hulusi Gülen]

Saat 15:45 gibi Kavala Limanına giriş yaptık.İçi içe limanlar silsilesi. Hemen iskelemizde yelkenli direkleri dikkatimizi çekti; oraya yöneldik. Kanal16’dan, Kanal72’den anons ediyoruz ama Kavala Marina’dan ses gelmiyor. En nihayet pontonlara yaklaşırken artık, düdük, ıslık görevlilere ulaşmaya çalıştık; yine ses seda yok. En nihayet dış pontona bağlı bir Fransız teknesindeki mürettebata seslenip görevliyi sordum; onlar da ulaşamamışlar; buldukları yere bağlanmışlar. Biz de aradaki bsoşluğa, Fransız teknesinin mürettebatının yardımı ile bağlandık. Ben hemen evrakımı yanıma alıp, işlemler için fırladım. Ancak, restaurant garsonlarından öğrendiğime göre görevli tatildeymiş. Ne tatili ise bunların 15 günlük bir dini tatilleri vardı. Zaten tembel insanlar, tatillerde ve saat 16:00’dan sonra memurları bulmak ne mümkün. Port Polis binasının öğrenrendim; hemen karşıdaki apartmanın ikinci katında imiş. Apartman kapısına geldim ki Polis, mesaisi bitmiş çıkıyor. Tekneyi sordu, işaret ettim, karşıda görünüyordu; yeri uygunmuş. İşlemleri sordum; “Kaptan şimdi mesai bitti, yarın gel” dedi. Mürettebat ile şehre de çıkabilirmişiz; problem yokmuş. Elektrik ve su için de 20€ karşılığı Marinanın yanındaki Otopark görevlisinden Kart alabilirmişim. Bu iyi oldu işte.Kartı alıp, tekneye döndüm. Suyumuzu doldurduk; duşlarımızı alıp fırladık dışarı. İlk işimiz internet erişimine ulaşmak. Çocuklar, dört gözle bu anı bekliyorlar; sadece benim kartımdan o da kısıtlı şekilde internet erişimimiz varken çok sıkılmışlardı. Yunanistan da Vodofon da var ama adalar bölgesinde Cosmote’nin daha iyi olduğunu öğrenmiştik. Nitekim yolda da telefonlarda sürekli Cosmote’nin sinyali güçlü bir şekilde alındığına şahit oluyorduk. Bu arada benim telefonun dolaşıma açık; aile fertlerininki dolaşıma kapalı; bu yüzden istem dışı dolaşıma girmelerini önlemek için uçak moduna getirmiştik. Şehir merkezinde büyük bir Cosmote bayisi bulup 15€’a aldığımz SIM Kart ile 10GB internete kavuşmuş olduk. Sim Kartı bizim büyük oğlanın telefonuna takıp; paylaşıma açınca herkes internete kavuşmuş oldu.
Ardından, Turist Bürosu bulup, şehrin haritasını aldık ve helal gıdaya uygun bir mekan öğrendik. Tavsiyelerde yer alan Napolitan Pizzacı tam da Liman Polis Bürosunun bulunduğu apartmanın altında imiş meğer. Burada Pizzaya, Pitza diyorlar. Türk olduğumuzu öğrenen Şef bize helal gıdaya uygun Türk Menülerini gösterdi. Çeşit çeşit pizza karışışında sadece rakamlar yer alıyor ve Türkiye’ye göre değerlendirdiğimizde normal rakamlar. Meğerse hepsi EURO imiş; yani en az 4 ile çarpmak gerekiyor. 10.75lik bir vasat Pizza, 45TL yani. Toplamda beş kişi için 63,5€ ödedik.  Bizdekinin dört katına denk geliyor; bizim hesap kitap işlerini takip eden küçük oğlanın diline düştük; kazık yedik deyip durdu. Yetip yetmeyeceği konusunda tereddütlerimiz vardı ama; Şef, problem yok, doyacaksınız diye taahhüdünü verdi. Hakikaten zor bitirdik.

[Hulusi Gülen]

Niyetimiz, Panagia yarımadası üzerinde, hakim noktadaki Kaleye tırmanmak. Limanın Kuzeydoğu köşesinden Kaleye yöneldik, yol üstünde kafamızı kaldırdığımızda 60 metre yüksekliğinde Su Kemerleri ile karşılaştık. Kanuni Sultan Süleyman tarafından yaptırılmış harika yapılar.

[Hulusi Gülen]

Ardından yürüyerek Kavala Kalesine çıktık; manzara bir harika. Giriş 10,5€. Dört bir yanından fotoğrafladık. İstanbul Surları gibi, Kavala Kalesininin de dibine kadar yerleşim var. Daracık sokaklar, bitişik nizam evler. İnişte bu sokaklardan geçerken Halil Bey Camisi ve Medresesi ile karşılaştık. Osmanlı yapılarından olan bu Cami, şimdilerde müzeye çevrilmiş; kapalı idi, içine giremedik. Ancak dış kısmında ailece akşam namazını eda ettik. Bir Yunanlı yaşlıca bir kadın kendi kendine epey bir söylendi, rahatsız olduğu hissedildi ancak sataşmadı. Cami, 1940’lı yıllarda Belediye mızıkası binası olarak kullanılmış; bu yüzden Müzikli Cami adı ile de biliniyor; ne acı. Medrese bölümü sapasağlam; sanıyorum müze müştemilatı olarak kullanıyor.
Kavala, Osmanlı Devleti’nin önemli devlet adamlarından ‘’Kavalalı Mehmet Ali Paşa’’nın da doğum yeri. Paşa’nın doğduğu konak,   Geleneksel bir Osmanlı yapısı olan konağın önünde Kavalalı Mehmet Ali Paşa‘nın bir de heykeli bulunuyor. Yunanlıların heykelini dikecek kadar Paşa’yı sevme sebebine,  Osmanlı’ya başkaldırmış olması gösteriliyor. Yunanlılar Kavalalı Mehmet Ali Paşa’ya ‘’Mohammed Ali‘’ diyorlar.

[Hulusi Gülen]

Kavalanın meşhuru Kavala Kurabiyesi. Kaleden inişte sırf Kurabiye satan bir dükkandan hediyelik Kurabiyelerimizi aldık. Bol unlu kurabiyeleri yerken konuşmak mümkün değil, Allah korusun boğulabilir insan. Yarım kiloluk kurabiyeler 10€. Kurabiye reklamları dikkatimi çekti, Türkçe yazıyor ve altına da HELAL tabiri ilave edilmiş. Türk turistlerin ilgilisi hayli fazla; etrafta sıklıkla 34 ve 59 plakalı araçlara rastlanıyor. Hem tarih çekiyor hem de Türkiye sınırına çok yakın. Bir ilginç konu da Kavala Kurabiyesini meşhur eden Kurabiyecinin ifadesine göre bunu Kapadokya Ürgüp Göreme  yöresinden buralara getirmiş; sonra meşhur olmuş.
Akşam saatleri sahil yolu kapatılıp, gezi (piyasa) alanına dönüştürülüyor. Sahil yolunun kapatılıp, hazırlanmasında dikkatimizi çekti, hizmet eden işçiler genellikle kadınlar. Özelikle çöp işçileri genelde kadınlar. Hoş sonra memurların da ağırlıklı olarak kadınlardan oluştuğuna şahit olduk.
Ertesi sabah 07:00 gibi, evrakımızı yanıma alıp, soluğu Gümrükte aldım. Yine bir kadın benimle ilgilendi. Transitlog’umu hazırladı. Ancak Veznedar izinli imiş; kadın dört döndü, benim ücreti yatırıp, işimi bitirebilmem için ama elden ne gelir; Yunanlılar ehlikeyf insanlar. Neden sonra Veznedar gelebildi de 300€ ödememi yapıp, Transitlogu onaylatabildim. Ancak, taktik bir hata işledik, gidilecek liman olarak son limanı yazdırmak yerine TAşoz adasındaki Limenaria’yı yazdırdım. Kadın özellikle ara Taşozda Transitlog’u Port Polise izlatmamı, en son limanda da Port Polise Teslim etmemi tavsiye etti. Keşke Taşoz yerine Lİmnos yazdırsaydık. Tecrübe ile sabit, böyle durumlarda ara limanlardan bahsedilmeyip, en son limanı yazdırmak menfaat icabı oluyor. Aralarda kontrol sözkonusu olduğunda “Dropped Anchor” sihirli kelime. Yani, limanlarla işim olmaz, koylarda demir atarak seyahat ediyorum, demek yeterli oluyor.
Şimdi sıra Pasaport Polisinde. Büyük Meydanın arkasındaki Polis İstasyonunda imiş yeri. Önce tek başıma evraklar ile ben gittim; kadın memur, gözlerini işaret ederek, mürettebatı bizzat görmem lazım dedi. Ekibi telefon ile arayıp toplaştık, tekrar Memuru ziyaret ettik; kolaylıkla imzaladı.
Ardından tekneye dönerken küçük bir denizcilik müzesi dikkatimizi çekti, ücretsizmiş, gezdik.
Gümrük ve Pasaport Polisinden sonra sıra Liman Polisine geldi. Ardından Marina Ofisteki işlemler ve nihayet Giriş İşlemlerimiz tamamlandı. Elektrik Su Kartımızı da okutup,2,37€ harcadığımızı gördük; bakiyesini de iade aldık. Ne hikmet ise Marina Kirası alınmadı. Artık Yunanistan’da yasalız. Tekneye döndüğümde havuzlukta eşimi, bir hanım ile sohbet ederken buldum. Meğer onlar da iki gün önce Aliki Limanında komşumuz Türk teknesi imiş. Üstelik Çanakkale’liler. Karı-koca Doktorlar; onlar da giriş işlemleri için gelmişler. Tecrübelerimizi aktardık. Sonra, ver elini gerisin geriye Taşoz.

[Kemal Gündüz]

Hulusi Reis’im
Herkes sizin gibi basit ve anlaşılır yazarsa Rod Heikel dükkanı kapatır ve gider. Çok teşekkürler güzel paylaşımlar için


Tapatalk kullanarak iPhone aracılığıyla gönderildi

[Hulusi Gülen]

Kavala Marina    : 20170811 - Cuma – 13:30
Taşoz-Limeneria : 20170811 - Cuma – 17:45   
Mesafe : 22 Mil
Yelken :04°      Motor :04°45’

Güzel bir havada geldiğimiz yolu geri döndük. Gezmek, görmek, koylarda denize girmek güzel de uzun yolculuklar biraz sıkıcı oluyor. Kızım kolayını bulmuş, gideceğimiz yere kadar kamaradan çıkmıyor; motor bölümüne yakın kamarada, o gürültüde nasıl uyur, anlayamadım. Ama onun için aralar yok, sadece varış yeri var. Oh ne güzel.
Yol üzerinde bu defa petrol platformları iskelemizde; oldukça yakın geçtik. Egede petrol çıkıyor. Ardından Taşoz’un kuzeyini bordaladık, sahili takip ederek hedefimizdeki Limenaria’ya yöneldik. Yol üzerinde alabildiğine plajlar var.
Bir gün sonra da uğrayıp, bal aldığımız Skala Marion isimli girintili yerleşim yeri seyretmek için yakın geçiyorum. Navionics’den de sığlğkları kolluyorum. Benim biraz önümde bir fiber tekne ile sırtı çekiyorlar. Oltayı kadın tutuyor. Ben de arkalarından sahile biraz daha yaklaştım ama epey mesafe var aramızda. Kadın bir ara el kol hareketleri yapmaya başladı; oltayı kopartmış. Aramızda epey mesafe var ama herhalde benim taktığımı zannetti.
Burunu döner dönmez iki yelkenli teknenin iyice kıyıya yanaşarak demirlediklerini gördüm. İnceleyince burasının da dünyaca ünlü Tyripiti Plajı ve mağarası olduğunu gördüm. Biraz yaklaştığımda tekneler ayrıldı; tam da bize göre hem tecrübe devşirdik hem de müsait alan bize kaldı. Hemen aynı bölgeye demirledim. Tam da mağaranın karşısı imiş; derinlik 3-4 metreler. Mağaranın içinde yüzdük; değişik bir atmosfer.

[Hulusi Gülen]

Hava kararmadan doğru Limenaria’ya; müsait bir yere sancaktan abordo olduk. Limenaria limanı inşaat halinde, elektrik, su ve elbette ücrette yok. Kullanma suyumuz var ama yine de eksiğimizi sahildeki sebil Çeşmeden 19Lt.lik bidonlarla taşıyıp, ikmalimizi tamamladık.
 
Gece Limenaria cıvıl cıvıl. Tam da bir festival gecesine denk geldik; yöresel etkinliklerine şahit olduk. Ertesi gün Taşoz adasını karadan gezmek için aracımızı kiraladık; marketlerinden ihtiyaçlarımızı giderdik. Hepsi liman çevresinde yakın yerler

[Hulusi Gülen]

Taşoz Adası  Gezisi : 20170812 - Cumartesi
 
45€/Gün olarak kiraladığımız araç, Hyundai İ10. “Ayten” olarak okunuyor. Küçücük, 1100cc motorlu bir araç. Beş kişi için küçük gelir mi diye endişelerimiz vardı ama bu gezi için yeterli geldi. Teslim alırken koltuklarının tuz lekelerini görünce itiraz etmiştim; görevli kadın, tuz antiseptiktir, sıkıntı yok deyip bizi ikna etti. Standart savunmalarını ezberlemişler; “antiseptik tuz, sıkıntı yok” Burada Türk sürücü ehliyeti geçerli. Ben henüz yeni tip, Avrupa Birliğinde geçerli ehliyetimi almamıştım; ihtiyaç olursa kızımın taze ehliyetinden istifade ederiz diyordum ama sormadılar bile.
Adayı saatin ters yönünde turlamak için saat tam 09:00’da yola çıktık. Aliki koyundan denizden geldiğimiz sahil, bu defa yol güzergahımız. Çıkıştaki tepeden gördüğümüz manzara, ertesi günkü günlük tekne seyahatimizi belirledi; tepeden görünen turkuvaz mavisi sahil anlatılmaz, yaşanır.

[Hulusi Gülen]

Yolumuz üzerinde Sırayla Pefkari, Alexandra, Potos, Kamari, Notos, Ammos, Psili, Astris ve          Salonikios plajları var. Çoğunu epelerden fotoğraflayarak geçtik.

[Hulusi Gülen]

En nihayetinde hedefimizde Giola vardı; ama toprak yolu o 1100cc araba ile inmeye güvenemedim. Zaten kadın da çıkarken, bu karayolu arabasıdır, arazi aracı değildir diye bize not düşmüştü. Velhasıl mürettebat da yürümeyi göze alamayınca dünyaca ünlü tabii havuz Giola’yı es geçmek durumunda kaldık.

[Hulusi Gülen]

Yol üzerinde yine girintili çıkıntılı birçok koy var. Başmelek Kadınlar manastırının yanından geçtik.

Ardından, iki günümüzü geçirdiğimiz Aliki Koyu. Mürettebat burayı ezberledik diye durmak istemedi; arkadaki koyun üstünde durup etrafı fotoğrafladık.

[Hulusi Gülen]

Adanın doğusunda sırayla, Paradise, Knyra, Skala Potamia, Golden Beach ve Makryammos plajları var. Kuzeyli havalarda bu tara dalga alır ancak bizim gezdiğimiz gün sütlimanlıktı.

[Hulusi Gülen]

Bir de yol üzerinde Potamia Köyüne uğradık.  Hem vaktimiz dar, hem de sabah sıkı kahvaltı yaptığımızdan, köyün meşhurlarından keçi eti, tavuk kızartma, kokoreç gibi lezzetlerini tadamadık

[Hulusi Gülen]

Panagiadan sonra yol üzerinde, denize nazır, yüksekçe bir mekan restaurant terkedilmiş. Ancak çınarların altı küfür küfür. Mola verip öğle namazlarımızı eda ettik.

Ardından ver elini, adaya ismini veren Taşoz (Thassos) kasabasına. Ana kara ile feribotlar buradaki iskele üzerinden sağlanıyor; feribotların biri gelip biri gidiyor. Yanımda Teknenin evrakını da getirmiştim. Malum, sehven Varış Limanı Lİmenaria yazdırmıştık. Lİmenaria’da da Liman Polisi olmadığından nasılsa Taşoz’a uğrayacağız imzalatırız diye evrakı yanıma almıştım. Feribottan çıkan araçları yönlendiren Polise Liman Polisini sordum; o benim dedi. Derdimi anlatınca önce üşendi herhalde; bana meşhur “Dropped Anchor” cünlesini tavsiye etti. Ben biraz ısrar edince istemeye istemeye Port Polis Bürosun açıp, işlemleri yaptı. Ee, haksız da değil hani; onun fotokopisini çek, oraya yaz, buraya yaz derken neredeyse işlemler bir saati buldu. Neyse, yasallığın tavan noktasındayız.

[Hulusi Gülen]

Sonra sahilde biraz istirahat ve öğle yemeğinden sonra dönüş yoluna girdik; hedef adanın kuzeyini takip ederek dönmek. Yol üzerinde Skala Rahoniou, Skala Prinou, Skala Sotira, Skala Kalirachis var. Bol bol fotoğraf çektik. Skala Kalirachisin güzel bir limanı varmış; oldukça da tenha. Buraya da bağlanılabilirmiş aslında.

Nihayet iki defa denizden önünden geçtiğimiz Skala Marion. Girintili bir koyun etrafına kurulmuş. Bir balcıdan Çiçek Balı aldık; tadı harika idi.