Bu gün İstanbul'da harika bir hava vardı. Güneş acayip ısıtıyordu. Büyükçekmece'den eski tekne komşum Serdar Karademir gelmişti. Bu güzel hava kaçmaz hadi çıkalım denize dedik. Neyse saat 14 sularında barınaktan ayrıldık. Hiç rüzgar olmadığı için ne yapsak diye düşünürken yanımızda bulunan oğlum hadi boğaza doğru gidelim dedi.Döndük Sarayburnu'na doğru. Felaket bir akıntı vardı. Özellikle Yenikapıyı geçtikten sonra kıyıya sıfır gitmemize rağmen hızımız 2 knotlara düştü. Hızlı yerlerde 3 Knot üstü akıntı vardı. Neyse boğaz ağzına gelince Dolmabahçeye'mi gitsek yoksa Salacağamı gitsek diye konuşurken Hafif bir Poyraz rüzgarı çıktı. Bir süredir motoryatçı olan Serdar hadi yelken açalım dedi. Neyse başladık yelkenleri açmaya. O sırada yeni donattığım afili adı leyzicek olan dalgayı boşlarken birbirine dolaştı. Kısa bir süre onunla uğraştım.Tam trafik ayrım düzeninin batı sınırındayız. Bu sırada kafamı kaldırdığımda Koca bir tanker ve ona refakat eden bir romörkör vardı.Neyse biz onlara uzaktık. Döndük bastık yelkenleri Ahırkapıya doğru uça uça gidiyoruz.
Bir müddet sonra arkamızdan son sürat deniz polisi teknesi yetişti. İskele kıç omuzluktan bize yanaştı ve içeriden genç bir polis memuru çıktı. İnanılmaz kibar bir şekilde bir sorun olup olmadığını sordu. Bizde hayretler içinde teşekkür ettik. Sonrasında memur arkadaş yine aynı nezaket çerçevesinde bir sorun yaşadığımızı ve boğaz trafiğine risk oluşturabileceğimizin rapor edilmiş olduğunu söyledi. Sırf o yüzden gelmişler. Sözlerine başlarken "eminim biliyorsunuzdur, ama ben yinede söyleyeyim boğazda yelken seyrinin yasak olduğunu" şeklinde cümle kurarak başlamıştı. Sonrasında ben konuya vakıf olduğumu anlatmaya çalışırken , bunu anlatmama gerek olmadığını sadece emniyette olduğumuzu bilmesinin yeterli olduğunu söyledi.Bir de ayrılırken "Can yeleklerimizi de takalım lütfen " dedi. Hep birlikte acayip etkilendik, şaşırdık, mutlu olduk. Özellikle kurallara çılgınca uyan ben ilk defa böyle bir davranışla karşılaştığım için çok sevindim. Memlekette görev bilincini taşıyan iyi insanlarda varmış dedim. Umutlandım yeniden.Kendisini tanımam, bilmem ,belki bu yazıdan hiç haberi olmayacak ama ben yine de denizcilerin huzurunda kendisine Selamet dileyeyim.
Gönderen