[Ahmet Kabaalioğlu]

Kabahat martıda mı? Yoksa "kendim ettim kendim buldum..." vaziyetleri mi?
Ne dersin Abidin?

Abi bunlar metropol martısı, biz eskiden olta bağlamak için martı vururduk, o martıyı vurabilmek için uçurum kayalıkların dibine kadar sandallarla giderdik. Öyle adetlerce değil. limanda bir kişi vursa zaten yeterdi tüylerini paylaşırdı herkes. Maalesef Şehir martıları bir tuhaflaşmış. İnsandan kaçmıyorlar, acayipte saldırganlar. Ben bazen kayıktan izliyorum, barınağın en ucunda olduğum için yaşam alanları benim çevrem. Şehir hayatı hayvanlara yaşayacak yer bırakmayınca böyle oldu. 

Neyse martıya takıldık martı yazıdaki en lüzumsuz kişilik aslında, yazıdaki estetiği pas geçmeyelim. Böke Abidin'le yeni muhabbetlerini merakla bekliyoruz.

[Erol Yapıcı]

Kabahat martıda mı? Yoksa "kendim ettim kendim buldum..." vaziyetleri mi?
Ne dersin Abidin?

Abi bunlar metropol martısı, biz eskiden olta bağlamak için martı vururduk, o martıyı vurabilmek için uçurum kayalıkların dibine kadar sandallarla giderdik. Öyle adetlerce değil. limanda bir kişi vursa zaten yeterdi tüylerini paylaşırdı herkes. Maalesef Şehir martıları bir tuhaflaşmış. İnsandan kaçmıyorlar, acayipte saldırganlar. Ben bazen kayıktan izliyorum, barınağın en ucunda olduğum için yaşam alanları benim çevrem. Şehir hayatı hayvanlara yaşayacak yer bırakmayınca böyle oldu. 

Neyse martıya takıldık martı yazıdaki en lüzumsuz kişilik aslında, yazıdaki estetiği pas geçmeyelim. Böke Abidin'le yeni muhabbetlerini merakla bekliyoruz.

Abidin de öyle diyordur. Ve ekliyordur, "ayrıca,denizde balık bırakmayınca"v.s. v.s. ...
Di mi Abidin?

[Ahmet Kabaalioğlu]

Abidin de öyle diyordur. Ve ekliyordur, "ayrıca,denizde balık bırakmayınca"v.s. v.s. ...
Di mi Abidin?

Bu konunun altı yeri değil ama yazmam lazım.Lüferin belgeselini yapmışlar. Fragmanın da bir balıkçı "Marmara'ya gelen bir balığın bir daha yaşama şansı yok" diyordu. Paylaşmadan yapamıycam çok doğru bir söz. İşin kötüsü ben birde neden yaşama şansının olmadığını detaylı biliyorum. Dur Erol Abi buna bir başlık açıp bunları da yazalım.

[Ersin Böke]

Yazdığım yazıdaki son cümlenin böyle yorumlanması ilginç oldu. Ben onu farklı bir duygu ile , farklı bir konuda dikkat çekmek için yazmıştım. 

Abidin kimdir derseniz, (bilmeyen olabilir ) Hikayesi şöyledir,

Sen mutluluğun resmini yapabilir misin Abidin ?
İşin kolayına kaçmadan ama
Gül yanaklı bebesini emziren melek yüzlü anneciğin resmini değil
Ne de ak örtüde elmaların
Ne de akvaryumda su kabarcıklarının arasında dolanan kırmızı balığınkini
Sen mutluluğun resmini yapabilir misin Abidin”

Nazım Hikmet , bu şiirini , Paris 'te Küba'dan döndükten sonra yazar. Abidin, Nazım'ın dostu Abidin Dino'dur.

Buna karşılığı bir resim ile değil ama bir şiir ile verir.

Mutluluğun Resmi

Kokusu buram buram tüten
Limanda simit satan çocuklar
Martıların telaşı bambaşka
İşçiler gözler yolunu.
İnebilseydin o vapurdan
Ayağında Varna’nın tozu
Yüreğinde ince bir sızı.
Mavi gözlerinde yanıp tutuşan
hasretle kucaklayabilseydim
seninle, bir daha.
Davullar çalsa, zurnalar söyleseydi
Bağrımıza bassaydık seni Nazım,
Yapardım mutluluğun resmini
Başında delikanlı şapkan,
kolların sıvalı, kavgaya hazır
Bahriyeli adımlarla düşüp yola
Gidebilseydik Meserret Kahvesine,
İlk karşılaştığımız yere
Ve bir acı kahvemi içseydin.
Anlatsaydık
o günlerden, geçmişten, gelecekten,
Ne günler biterdi,
Ne geceler...
Dinerdi tüm acılar seninle
Bir düş olurdu ayrılığımız, anılarda kalan.
Ve dolaşsaydık Türkiye’yi
bir baştan bir başa.
Yattığımız yerler müze olmuş,
Sürgün şehirler cennet.

İşte o zaman Nazım,
Yapardım mutluluğun resmini
Buna da ne tuval yeterdi;
ne boya...

Abidin Dino

Çok etkilendiğim iki hayat hikayesi ve dostluğa atıfta bulunmak istediğimden bu ismi kullanmak istemiştim.

Şişko martı ile ne demek istediğimi ise sonra anlatırım..