Dün bir mecrada usturmaçaları içeri almadan yapılan yelken seyri ile ilgili yorumlar vardı. Kimileri bunun bir gelenek veya yelkencilerin yapmaması gereken ve yelkencinin tecrübesini hadi daha ileri gidelim, iyi bir yelkenci olup olmadığına karar vermeye kadar götürüyorlar.
Usturmaçaların seyir sırasında içeriye alınması her şeyden önce bir zorunluluk. Az da olsa hızı kesiyorlar ve sağa sola savrulan usturmaçalar çapariz vermeye aday. en azından kendi halatları buruluyor ve sonrasında açmak için uğraşılıyor gibi.
Bence usturmaçaların seyir sırasında toplanması değil , sabitlenmesi önemli. Nitekim küçük yelkenlilerde sokaklarda sabitlenmeden duran usutmaçalar ciddi kazalara neden olabiliyor.
Yelkencilikte gelenek ya da kural olarak kabul edilmiş olan bu ve benzeri örneklerin temelinde bir gereklilik var.
Seyir sırasında usturmaçaların toplanması ve benzer kökleşmiş uygulamaların temelinde bunun artık doğruluğunun tüm otorite ve kullanıcılar tarafından kabul görmüş olması var.
Ancak bence bu kökleşmiş uygulama yanlış isimlendiriliyor. Sabitlenmesi denmesi daha doğru bana göre.
Ben usturmaçaların alt ucuna bir karabina bağlıyorum ve seyir sırasında bunları vardevela tellerine asıyorum. Sonrasında geri salmak da çok kolay oluyor.
Gelenekleri bir temele dayandırabiliyor olmak tutucu olmayı engeller diye düşünüyorum.