Heyamola Hey
Havuzluk => Genel => Konuyu başlatan: Eyüp Oğan - 26 Şubat 2018, 12:25:02
-
Sevgili Reisler,
Dün bir başka başlık altında "evdeki köpeğim nedeniyle...." diye başlayan cümle kurduğum için, bugün size Bal'ı kendi ağzından ve fotograflarla tanıştırmak istedim.
Bal, bizim için çok değerli ve çok seviyoruz...O, evimizin bir ferdi...
Sevgiler..
...........................................
Merhabalar,
Benim adım BAL.. Adımı evimizin küçük abisi Can koydu.. Rengimden dolayı Bal koyduğunu söyledi..
5,5 Yaşındayım. Golden Retriever cinsi bir köpeğim.
Evimizin babası tarafından "Bal kızım" diye çağrılırım ve sevilirim.. Yani dişiyim.. :)
(https://resmim.net/f/hJpEme.jpg)
Doğar doğmaz beni evlat edinmişler..
(https://resmim.net/f/7ve4yK.jpg) (https://i.hizliresim.com/Pl77q9.jpg) (https://hizliresim.com/Pl77q9)
Çocuklarla aram çok iyidir, hiç havlamam ve ısırmam.. Bazen yaramazlıklarım olmuyor değil..
(https://i.hizliresim.com/lOQQyX.jpg) (https://hizliresim.com/lOQQyX) (https://resmim.net/f/99jmzx.jpg)
Annemi çok severim...
(https://resmim.net/f/ygIUQQ.jpg)
Bahçede koşmaktan, top oynamaktan çok hoşlanırım..
-
Eyüp reisim ,
Ömrü tüyleri kadar olsun maşallah çok güzel.
-
Şahane bir köpek.
-
Eyüp hocam kızınız Bal çok güzel.
Sizlerle olmaktan mutlu olduğu çok açık.
Sabah sabah çok sevindim/k, köpek sahibi olmak çok özel bir duygu.
çok hüzünlendim/k, Rusyada 12 sene 6 ay önce bebekken aldığımız kızımız Zeyna
bizi beklemiş yaz boyu ölmek için.
Benim emeklilik işleri uzadığı için her sene gittiğimiz temmuz ayı yerine bu sene ekim başında gidebildik. biz gittigimizde çok sevindi herzamanki gibi sımsıkı sarıldı ağladı.
Ben yine çok özlemiş nasılda ağlıyor demiştim.
Meğerse neredesiniz siz diye ağlarmış.
biz gittikten onbeş gün sonra birden kötüleşti.
Sırtında bir tümör vardı. hemen veterinere götürdük yaklaşık 3 saatlik bir operasyonun ardından
mıyıklayarak uyandı, kucağımda eve geri getirdik. sıcak bir yere yatırdık önce kalkmak için çabaladı,
kalktı da klubesine doğru bir kaç adım attı tekrar yattı. bir saat sonra bizi bıraktı.
Akşam alacasında, lapa lapa yağan kar altında bahçemize gömdük
Kafkas dağ çoban köpeği idi Zeyna.
İri türler maksimum 12-14 yıl arası yaşıyorlar.
Köpek evlat edinirken yaşam sürelerinin bizlere göre kısa olduğunu unutmamak gerekiyor.
Bütün ev üzüldük ağladık. Kayın validem sordu arkadaşlarında bir enik yok mu diye.
O hafta evimize bir buçuk aylık Alabai cinsi Teos oğlumuz geldi.
Sizin konu başlığını fazlaca sulandırmadan ayrı bir başlıkta tanıtayım bende Zeyna ve Teos'u
Teşekkürler açtığınız konu ve kızınız Bal'ın fotoları için.
-
Aman hiç açma abi bu konuları.
Bizim Şanslı, yaşlı teyze modunda. 15 yaşında. Ödümüz kopuyor.
-
Bende de anne altından aldığım, şimdi 7.5 yaşında bir siyah labradorum var. Oğlum üniversite nedeniyle ancak hafta sonları bizle beraber. Eşimle bana yoldaş oluyor. Yalnız Can Bey’in dediği gibi bu cins diğerlerine göre kısa ömürlü. Bakalım ne yaparız
Tapatalk kullanarak iPhone aracılığıyla gönderildi
-
Valla üzülmemek hüzünlenmemek elde değil Bülent,
ama hayat bu sevimli dostlara daha kısa bir rol vermiş.
Aslında kısa dediğimiz zaman diliminde ortalama bir insanın yürümesinden,
koşmasından, yemesinden, içmesinden daha fazlasını yapmaktalar.
Yanlış hatırlamıyorsam köpek yaşı çarpı 7 insan yaşını veriyor.
Bu sevdiğimiz canları kaybettiğimizde ortam ve durum müsaitse yeni bir enik
acıyı hafifletiyor, her ne kadar arada bir eski köpeğimizin adıyla seslensek bile.
Artısı dünyaya gelmiş bu sevimli dostlardan birine belkide iyi bir yaşam şansı vermiş oluyoruz,
yeni bir enik almakla.
-
Çok güzel bir can.
Bu da bizim minik (!) kızımız Hera
(https://resmim.net/f/oD3rRV.jpeg)
(https://resmim.net/f/QdxOpV.jpeg)
(https://resmim.net/f/nzJ4DF.jpeg)
(https://resmim.net/f/BM5E85.jpeg)
-
Eyüp Reis
Çok güzel bir Köpek .
Bu köpek sahipliği bambaşka bir haz
Her dakikası ayrı bir mutluluk ...
Bizimde bir köpeğimiz var " Daisy " uzun bir hikayesi var.
Burada müsait bir zamanda anlatmak isterim okuyanlar sıkılmaz ise.
Ben iflah olmaz hayvansever olarak İstanbul'daki evcil hayvan rezaletinden bıkmış ve bezmiş durumdayım.
Mahalleden arkadaşlarımızla Anadolu yakasında bazende İstanbul tarafında Hayvan barınaklarında gönüllü çalışıyoruz. O yüzden barınaklarda en çok Labrador ve Golden Retriever cinsi köpekle karşılaşıyoruz.
Hepsi bir birinden güzel akıllı ve duygulu köpekler....
-
Çok güzel bir can.
Bu da bizim minik (!) kızımız Hera
(https://resmim.net/f/oD3rRV.jpeg)
(https://resmim.net/f/QdxOpV.jpeg)
(https://resmim.net/f/nzJ4DF.jpeg)
(https://resmim.net/f/BM5E85.jpeg)
Kendisiyle Ersin reisinin dingisi için gittiğimde yakinen tanışmıştım ;D ;D , maşallahı var .
-
Eyüp hocam kızınız Bal çok güzel.
Sizlerle olmaktan mutlu olduğu çok açık.
......... ayrı bir başlıkta tanıtayım bende Zeyna ve Teos'u
Teşekkürler açtığınız konu ve kızınız Bal'ın fotoları için.
Sevgili Can, Zeyna için üzüldüm.. Ama sizler gibi bir ailesi olduğu için şanslıymış..
Herhangi bir canlının, hele bir yakınımız veya çok sevdiğimiz ise sonsuza kadar yaşamasını istiyoruz doğal olarak..
Ama ben yaşam süreleri kadar nasıl yaşadıkları konusuna daha çok önem veriyorum..
Neyse felsefe yapmayayım, Zeyna ve Teos'u tanıtmayı unutma..
Not: Forum fotografın selfi sanırım, bakışlar çok sert çıkmış.. :)
-
Lenin de böyle sert bakışlıymış Eyüp'cüm. :)
-
Bu başlık sıcak geldi izninle devam edeyim Eyüp hocam.
Bazen köpek ya da kedi denen canlılar,
burada ki dostları tenzih ederek söylüyorum, bazı insanımsı kişilerden bile daha değerli benim için.
Türkiye ye döndüğümde bir arkadaş gurubunda Zeynayı ve Teosu anlatırken,
bir kişi; ( Acımasız ve hep banacı bir birey )
-Bırak abi ya değer mi bir köpeğe onca masraf, insandan değerli mi dedi.
Normal insanlardan değerli olmayabilir belki, ama senden değerli dediğimde bozuldu.
Bu Zeyna'mız ameliyattan çıktığında
(https://4.bp.blogspot.com/-iDF0XtYc1ho/WpP4kNmrb7I/AAAAAAAABEY/uXnPV0kL76wF8lQoJ2LqWC_yipNjlq-mACLcBGAs/s640/WP_20171115_001.jpg)
Bu da Teos resimde üç aylık 20 kilonun üzerinde 50 cm. (omuz yüksekliği)
aldığımızda kırkbeş günlük ve 3 kilo 700 gramdı.
(https://3.bp.blogspot.com/-RGsCXAtOZgE/WpP4kX5hL1I/AAAAAAAABEc/N4XE_xZMQTcQopLeqIk15lB8daNzMeRHwCLcBGAs/s640/Ekran%2BAl%25C4%25B1nt%25C4%25B1s%25C4%25B1.PNG)
-
Can Reisim
Senelerdir bir hayvan dostu olarak Hayatımda duyduğum en anlamsız en acımasız en tutarsız laflar
"Bunca insan aç gezerken bunlara yapılan masraf......"
"Bunlara bu kadar mama alacağınıza aç doyurun ........."
ve daha niceleri ve bunları duyduğumuz yerler Belediyelerin hayvan barınakları.
Benim kanımca tüm canlıların değeri (yaşama şansı açısından ) aynıdır.
İnsanın ne kadar hayat hakkı var ise Köpeğin kedinin sincabın da o kadardır.
Sizinde işaret ettiğiniz ve altını çizdiğiniz gibi belki bazen daha fazladır.
Ben gönüllü olarak bir kaç hayvan sever kuruluşta görev yapıyorum.
Bir çok arkadaşımız Kanada'ya Amerika'ya hayvan sahiplendiren siteleri takip ederek buradan Kanada'ya Amerika'ya köpek ve kedi sahiplendirmek üzere uğraşıyor.
Ben bir defa Amerikaya köpek götürdüm .
Bir defada giden yolcu bularak gönderilmesine aracılık ettim.
Gönderirken ve Götürürken gördüğümüz muameleyi işittiğimiz lafları bilseniz gerçekten çok sinirlenirsiniz.
Ama karşı tarafta bizi pasaportan evvel karşılayıp siz hayvan getirmişsiniz buyrun en öne diyenden pasaport polisi mi istersiniz, yoksa alkışlayan Gümrük görevlisi çocuklar mı
Çok farklıyız çok
Bu vesile ile Zeynaya acil şifa dilerim
selamlar Hürmetler
-
-Bırak abi ya değer mi bir köpeğe onca masraf, insandan değerli mi dedi.
....
Bir hayvanın, bir insandan daha değersiz olduğuna nasıl karar vermiş ki o şahıs?
Hiç zevk için acı çektiren, işkence yapan, muhbir bir hayvan görmüş mü?
-
Deli bir hayvansever olarak bu başlığı çok sevdim.Evdeki yavrularını paylaşan dostların hepsinin ufaklığı biri birinden tatlı ve güzel.
Çok uzun yıllardır evde ve teknede kedi ve köpek beslemem denmidir nedir bakışlarından ne istediklerini veya ses tonlarından anlayabiliyorum.Onları bir gün yitirmek se gerçekten çok yıkıcı oluyor ama bu sevdadan da vazgeçilemiyor.Marmaris Hayvan barınağının ben ve eşim düzenli ziyaretçileri ve destekçileriyiz ve en kızdığımız bir heves uğruna alınıp tek edilen bu varlıklar oluyor.Oysa hepsinin duygusu var ve asıl ailesi olarak gördükleri onları terk edenler için hep ağlıyor ve iç çekiyorlar.
Bilenler biliyor, içimizde tanışan dostlarda var.Şu an bizim de 13 yaşını süren ele avuca sığmaz bir Jack Russel ımız var ve yaşamının % 80 nini denizde bizimle geçirdi.
Adı ile müsemma " Zıpkın " kızımız.
Deli bozuk, bana aşık, çöp atmaya gidip dönsem pontonu havlaması ile inletip " Nerede kaldın sen " diyen kızımız.
Yaradan hepsine sağlık dolu uzun ömürler versin.
-
Oktay bey, maalesef kızımız Zeyna bizimle değil. :'( :'(
iyi dilekleriniz için teşekkür ederim yinede.
Oğluşumuz Teos var artık.
-
Ziya hocam üniversitede okuduğum dönem hariç hayatımın her devresinde köpeklerim oldu.
Eskiden kedilerden uzak dururdum emme velakin şimdilerde onlarda cananım oldu.
( YAŞLANDIĞIMIZIN RESMİ OLSA GEREK )
En kötü anlarımda beni anlayan, dostlarım hep onlar oldu.
Kahvaltımı yapmadan onları doyurmayı,
onların barınağı usulune uymadan evde soba/kalorifer yanında kebap yapmamayı hep önemsedim.
Eksi otuzbeş, rakamla -35 derecede onlar için ellerim dondu ama gönlüm sıcacıktı.
Abi yaaaa abartma, madem bu kadar seviyorsun al evine. Diyecek dostlar için;
Genelde iri köpeklerim oldu ve bunlar kar yağdığında mutlu olan tabiri caizse karla dans eden
cinsler. Evde mutlu olamazlar. evimizin bahçesi muazzam büyük, 2,5 hektar kadar.
Dolayısı ile yavrulukları dışında hep arazi içinde özgür oldular.
Yavru döneminde yani üç beş aylıkken ya kafeslerinde ya da zincirde oldular.
Çalınma korkusu yüzünden.
O kadar duygusallar ki.
Sözgelimi Teos şu an 4,5 aylık biz Türkiye'ye geleli on beş gün oldu
anca iki üç gündür normal yemek yemeye başlamış.
Kafesinde her şeyi darmadağın hale getirmiş.
Biz acil döndük, kayınvalide de ardımızdan gribe yakalanmış bir hafta kadar,
eşimin teyzesi bakmış bizim bızdığa. Ama ne mümkün bir kaç gün yemek yememiş.
Tek dert onun bu güzel anlarını göremeyeceğiz. Yaz sonu gittiğimizde, bizi bir bızdık yerine
bir adam karşılayacak.
-
Can hocam,
Köpek , -35 derece diyince siz , ben de 20 sene geriye gittim.
Sibirya KhantyMansiysk te 5 yıl kaldım , -35 güzel hava , -45 lerde geçti çoğu kış.
Benim de köpeklerim oldu orada, şimdi apartmanda maslesef.
Sevgiyle,
-
Oktay bey, maalesef kızımız Zeyna bizimle değil. :'( :'(
iyi dilekleriniz için teşekkür ederim yinede.
Oğluşumuz Teos var artık.
Üzüldüm
-
(https://i.hizliresim.com/qGAOV3.jpg)
(https://i.hizliresim.com/Md1Am6.jpg)
Bu da bizim kız "Mi Nina" :) Sağolsun Erich benim bot hazır olmayınca, Mi Nina'ya tuvalet servisini yapmıştı..
-
(https://i.hizliresim.com/nOb6vN.jpg) (https://hizliresim.com/nOb6vN)
BabaTunca'nın Tunca'sı Barınakta bakımını üstlendiği Kontes beyefendi ile, köpecik okadar güzel ki, dişi sanıp kontes adını takmış.Erkek olduğunu farkedince değiştirmemiş.
(https://i.hizliresim.com/vjaWzA.jpg) (https://hizliresim.com/vjaWzA)
Bu da evimizin güzel kızı 'Maya' Hanımefendi.
-
Bu ne kadar güzel başlık oldu :) :)
-
(https://i.hizliresim.com/5DNjkj.jpg)
(https://i.hizliresim.com/kOM5LA.jpg)
Bu da bizim Miço'muz. ;)
Sahibi gibi uyumayı seven bir vatandaştı. :)
Kokpitte cenoa ıskotalarının yanına,rüzgar altına yerleşir uyuklardı.Tremola atarken uyandığı için yelken yapmayı hiç sevmezdi.İlk fotoğrafta bir kaç tremola sonrası küsmüs bir şekilde ilerilere bakarak''ne bu benim çilem'' diye düşünüyor herhalde. ;D
Yanağındaki geçmeyen yara benzeri yapı ayağında da oluştu ve çok hızla gelişti.Marmaris'teki veteriner allerji diye kortezon uyguladı ve olayı azdırdı.Netten ABD de bir veteriner ile yazıştık ve fotoğraflara bakarak kanser teşhisi koydu.İzmir'e veterinere getirdik.Bakteri dedi saçmaladı çok pahalı bir iğne yaptı.İzmir'de ölürse ne yaparım diyerek Martı marinaya döndük.Son gece Haldun abi kokpitte yatan Miço'nun sırtına elini koydu ve uzun süre öyle oturduk.Miço rahatlamıştı ve 2 gündür yatan oğlumuz kalktı ve dolaşmaya başladı. Pontona asla çişini yapmazdı.Çekek yerine yürüdük,saksıların altına çişini yaptı ve tekrar tekneye döndük.Salonda ayağımızın dibinde uyudu.Öyle bekliyorduk çaresizce.Telefon çaldı,Haldun abi''telefonumun ekranı durduk yerde ansızın çatladı,Miço'ya bir şey mi oldu?'' diye sorduğunda Miço artık nefes almıyordu.İyi ki marinaya geri dönmüştük. Marina bir bot ve yardım için bir işçi verdi.Haldun abi ile beraber Orhaniye koyundaki adaya dünya dolaşmış bir adaşının yanına gömdük oğlumuzu.Bir daha da cesaret edemedik.Acısından eşim de ben de darmadağın olduk.Bahsederken hala gözlerimiz dolar. :'(
Tüm denizci dostlarıma sevdikleri arkadaşları ile uzun ve sağlıklı yaşamlar diliyorum.
-
,,,tekrar tekneye döndük.Salonda ayağımızın dibinde uyudu.Öyle bekliyorduk çaresizce.,,,,
Hüzün.
Aklıma getirmemeye çalışıyorum.
-
Can abi , Utku dede okuyunca insanın içi acıyor pek söylenecek bir şey de bulamıyorum maelesef :(.
Eyüp reisin başlığında onun izninle bir şey sormak istiyorum , uzun süredir bizim kafamızı meşgul eden bir konu. Bu kadar hayvan sever denizci bulmuşken bu fırsatı kaçırmak istedim , tabi başka bir başlığa da taşınabilir . Biz uzun süredir köpek edinmek istiyoruz yalnız kendisine de en az kendimiz kadar iyi bakabilmek istediğimiz için bir türlü cesaret edemiyoruz. Şartların koşulların düzgün olmasını istiyoruz kendisi için , öncelikle bizim isteğimiz ya Alman kurdu yada Akbaş olması yönünde. En Ziya reisin evinde gördükten sonra Akbaş yine ağır basmaya başladı. Yalnız şuanda olmasa bile ileride yelkenli teknemizin de olacağını varsayarsam Akbaş gibi cüsseli bir hayvan tekneye nasıl uyum sağlar diye düşünmüyor değilim. Daha öncede hiç köpek beslemediğimizi belirtmek isterim , sizlerin yorumunuz nedir ?
-
Ziya kaptanımızdan rica edelim bize akbaş hakkında bilgi versin. :)
Ben Akbaşa hastayım.Sürekli yazlıkta oturacak olsam hiç düşünmeyeceğim.Ama şehirde 80m2 4. kat.Garibime eziyet olur gibi geliyor. :-\
-
Serkan merhaba,
AKBAŞ cinsi köpek tekneye gelmez.
Apartmanda bile bakmak köpeğe eziyet olur.
Akbaşlar büyük arazilere özgü sürü köpeği, bahçeli evlerde bakılabilse de
teknede yaşam bu tür iri köpekler için oldukça zor.
-
Karada yaşam için, büyükçe bir arazi/bahçe var ise;
Hem soğuğa hem sıcağa dayanım için Alabai, Akbaş,
soğuğa dayanımlı kangal, Kafkas
Denizde yaşam düşünürsem benim köpek seçimim kesinlikle,
Curly Coated Retriever ve ya
Chesapeake Bay Retriever den yana olurdu.
Curly Coated Retriever
(https://www.dogbreedinfo.com/images28/CurlyCoatedRetrieverPurebredDogDana3YearsOldCloseUp.jpg)
Chesapeake Bay Retriever
(http://www.mulierchile.com/chesapeake-bay-retriever/chesapeake-bay-retriever-014.jpg)
Her iki cinste (aslında iki türde ufak farklar dışında bir dir) buzlu suda bile iş gören,
tüyleri aynı ördek ve kaz tüyü kıvamında su tutmayan köpekler.
Üstelik tekne yaşamına uygun ağırlıktalar.
Hem beslenme hem de tuvalet kolaylığı.
-
Can abi , Utku dede okuyunca insanın içi acıyor pek söylenecek bir şey de bulamıyorum maelesef :(.
Eyüp reisin başlığında onun izninle bir şey sormak istiyorum , uzun süredir bizim kafamızı meşgul eden bir konu. Bu kadar hayvan sever denizci bulmuşken bu fırsatı kaçırmak istedim , tabi başka bir başlığa da taşınabilir . Biz uzun süredir köpek edinmek istiyoruz yalnız kendisine de en az kendimiz kadar iyi bakabilmek istediğimiz için bir türlü cesaret edemiyoruz. Şartların koşulların düzgün olmasını istiyoruz kendisi için , öncelikle bizim isteğimiz ya Alman kurdu yada Akbaş olması yönünde. En Ziya reisin evinde gördükten sonra Akbaş yine ağır basmaya başladı. Yalnız şuanda olmasa bile ileride yelkenli teknemizin de olacağını varsayarsam Akbaş gibi cüsseli bir hayvan tekneye nasıl uyum sağlar diye düşünmüyor değilim. Daha öncede hiç köpek beslemediğimizi belirtmek isterim , sizlerin yorumunuz nedir ?
8 yıllık Akbaş tecrübem der ki;
Akbaş'a hiç yaklaşmayın ve heves etmeyin.
Çok akıllı ancak çok sert bir hayvan.
Çevresinde (koruduğu alan) hiçbir başka hayvanı tolere etmiyor ve yaşama şansı vermiyor (kelimenin gerçek anlamıyla kullanıyorum)
Sadece bağlı olduğu aile fertlerine yakın davranıyor (belki bizimki antisosyaldir), diğer insanlardan aynı alanı paylaşmaya cesaret eden olmadı bu sürede.
Teknede olmaz diye düşünüyorum, transportu için bile en az Doblo büyüklüğünde bir araç lazım.
Marina'da bir korku efekti oluşturacaktır (aslında böyle bir Teos Marina fantezimiz var ama atılırız diye korkuyoruz).
Tekne için tüy dökmeyen ve daha ufak cinsler daha uygun olabilir: Malta Terier, Fransız ya da İngiliz Bulldog gibi.
Tekne için ben olsam Labrador tercih etmezdim mesela, sürekli denize atlamak ve yüzmek isterdi muhtemelen.
Ya da bizim ikinci köpeğimiz Pekinese gibi (Fuar'dan bot alma sebebimiz bu ufak kızımız, tuvalet ihtiyacı için karaya çıkartmak için. Yoksa biz yüzer ya da hiç karaya çıkmayabilirdik)
Yeni bir köpek düşünsek (evde 2 tane de kedimiz var) sanırım barınaktan sahiplenirdik, para verip almazdık.
-
Sevgili Serkan,
Biz 25 yıldır köpekle yaşıyoruz. Simba'yı gördün. Babası 9 yaşında lösemiden bizi bırakıp gitti. Simba da şimdi 16 yaşında.
Köpek ile yaşamak dünyada bir insanın başına gelebilecek en güzel şey. Bir o kadar da sorumluluk gerektiriyor.
Kendi adıma Simba yaşamımın tam merkezinde. Evde yalnız kalamıyor. Yemeğini çişini kakasını ille saatinde yapmasını sağlıyoruz. Artık gözleri görmüyor, kulakları hiç duymuyor.
Ailemizin hiç büyümeyen bebeği. Ertörün dediği gibi hiç aklıma getirmek istemiyorum. Kayıpları neredeyse yıkım oluyor.
Bana sorduklarında eğer ona karşı sorumluluklarını yerine getirirken en ufak bir şüphen varsa, günün birinde birilerine veya bir yerlere bırakmak mecburiyetinde kalacaksan sakın köpek sahibi olma diyorum.
Sığacık'ta evimin karşısındaki parkta gelen yerleşen bir yıl sonra ortalıklardan kaybolan canları besliyor, bakıyor, seviyorum.
Hele büyük ırklar... İlle dışarıda olmak durumundalar. Evde olmaz. Mutsuz olurlar.
Çok iyi düşün. Hevesle karar verme.
-
(https://uploads.tapatalk-cdn.com/20180227/27ff50adf99757e7c3b78713926a68cc.jpg)
Buda benim delikanlı Smoky. Anne babası labrador ama bizim çocuk Chasepeake Retriever sanki. Bilemiyorum resmi yüklenebildimi
Tapatalk kullanarak iPhone aracılığıyla gönderildi
-
1. Köpek sahiplenme. Sahiden diyorum. Akıllı adam işi değil.
2. Muhakkak köpek sahiplen. Sahane birşey.
3. Her koşulda; Köpek sahipleneceğin yer hayvan barınağı olsun. Cinsini filan boşver. Evlât bu. Illa seviliyor.
-
Evet mutlaka barınaklar olmalı adres
Tapatalk kullanarak iPhone aracılığıyla gönderildi
-
Herkese çok teşekkür ederim , gerçekten aydınlandım :) . Şuan ki evimiz bahçeli olması benim kafamı çok karıştırıyordu , kendisi bahçede dolanıp duracak ve rahat edecek diye düşünüyordum. Yalnız galiba biraz daha zamanı var
-
Bunlarda Amerikalınınkiler,
(https://i.hizliresim.com/vjDJND.jpg) (https://hizliresim.com/vjDJND)
Hemde balık yiyorlar.
(https://i.hizliresim.com/EP0yW9.jpg) (https://hizliresim.com/EP0yW9)
-
Ahmet'cim ben bunları tanıyorum.Çok değerli av köpekleri olmasına rağmen ikisi de serbest dolaşıyordu.
-
Köpek ile yaşamak dünyada bir insanın başına gelebilecek en güzel şey.
Bir o kadar da sorumluluk gerektiriyor.
Hevesle karar verme.
Düğüm alıntıdaki son iki cümlede...
Köpekle yaşamak insanın başına gelebilecek en güzel şey olsa da, insanla yaşamak her zaman bir köpeğin başına gelebilecek "en"inden vaz geçtim, "güzel bir şey" bile olmayabiliyor.
Sokağımızdaki "Haydut" tecrübesinden sonra şu an sokaktaki 4 köpeğe mesafeli durmaya özel çaba sarf ediyorum...
-
Hayrola Rcep Bey?
Haydut ile bir tatsızlık yaşamışsınız galiba ?
-
Cem Bey sormayın..
Aklıma geldikçe üzülüyorum.
Face'de fotoğraflarımız da vardır birlikte. Elbette hala cep telefonumda da var. Bu yarı yabani bir sokak köpeği idi. Buraya taşınınca onu tavuk boğazlamaya girişmişken önledim. Giderek yakınlaştık. Yakınlaşma diğer bir köpeğin de yardımı ile çok ilerledi. Sokakta da "Recep'in köpeği" denmeye başladı. Sorunlar da ondan sonra...
Haydut adını da bu tavuk hırsızlığı girişimi ile kazanmıştı. Yerli tür olmasına rağmen fazlaca zeki idi. Bir de henüz genç olduğundan diğer sokağa terk edilmiş köpekten fazla etkileniyordu. Tavuk ve kedi düşmanlığını ondan öğrenmişti. Yabani olduğundan tutmak sevmek mümkün değildi. Yemeği bırakılan yerden tedirgin yaklaşıp alıp kaçardı. Ben diğerini sevip okşadıkça o da sokuldu. Giderek de benim veya arabamın sokağa girdiğinde koşarak gelmeye ve üstüme atlamaya başladı. Bu arada yanımdayken diğer insanlara ve köpeklere de efelenmeye başladı. Özellikle sokaktaki kadınlara benim yanımdan gidip eteğinden, şortundan ısırıp çekiştirdiği oluyordu. Anlam veremediğim bu huysuzlukları zamanla öğrendik. Ona kötü davranan insanları ben yanındayken cezalandırmak istiyordu. Sokağa çıktığımda şehrin meydanına kadar arkamdan gelir, diğer köpek kolonilerine rastlamadan geri dönmezdi.Başka yerde tedirgin korkak davranmasına karşılık sokağa girince tehditkar bir köpek oluyordu.
Şikayetler artınca ve akıllı bir köpek olduğu keşfedilince bir çiftlik için benden istediler. Meramımı anlattım. Benim değil, sokaktaydı. Sevdim. Besledim, yakınlaştık filan.. Biz yakalayamıyoruz dediler. Yakalayıp. Boynunda zinciri-tasması ile verdim. Arabaya atıp götürdüler. 2-3 hafta sonra bir komşum, Haydut'un geri geldiğini, iki apartmanın arasına girerek bizim balkona baktığını söyledi. Neyse buldum saklanabileceği yerleri ararken seslenince çıkıp geldi. Altınova yakınlarından 15 km'den fazla yoldan kaçıp gelmişti.
Doyurduk, besledik. Yeniden su kabı koyduk. 6-7 ay gayet uslu durdu. Sonra tekrar motosikletlilere, kadınlara tacizkar tavırlar.. Zaten başka köpeğin sokulması mümkün değil, ayrıca sabaha kadar da kıyamet koparıyor. Belediyeye şikayet edilmiş, belediye görevlileri yakalayamamışlar, beni buldular. Barınağa götüreceğiz dediler, yakalayıp verdim. Götürdüler. 1 hafta sonra kaçıp geldi. Bir sene kadar uslu durdu. Sonra yeniden azmaya başladı. Sokakta bir kadını ısırınca görevliler, yokluğumda bayıltıp götürmüşler.. Ona ablalık eden Sibirya türü beyaz da o günlerde şikayetlerle başlayan görevli baskısından bir başka yere götürülerek kurtarıldı. Ama Haydut insana saldırması nedeniyle herhalde sahip çıkan da olmadığından muhtemelen götürülüp uyutuldu. Hiç haber almadık bir daha. İçimde yara olarak kaldı.
Öykümüz böyle. Şimdi sokağa ona çok benzeyen bir dişi ve 3 başka köpek daha geldi. Onlara mesafeliyim. Hiç yüzlerine bakmıyorum. Sevmiyorum. Okşamıyorum. Laf atmıyorum. Yemek bırakacağım zaman da gidip hiç onlarla ilgilenmeden kenar bir yere bırakıp dönüyorum.
Ama Haydut'u özlüyorum. Patilerini omuzlarıma dayar ve sarılırdı sokağa çıktığımda veya akşam döndüğümde.. Çok da oyuncuydu.
-
Yüreğe dokunan bir hikaye.Aramızda sizin gibi dostların olması ne güzel.
-
Çok üzüldüm Haydut 'un öyküsüne .....
Bu vesile ile dikkatinizi aşağıdaki konuya çekmek isterim..
ABD'liler Türkiye'deki 'golden'ları topluyor
Amerika’da faaliyet gösteren Golden Atlanta isimli kuruluş, Türkiye’deki golden cinsi köpekleri takibe aldı
24.05.2016 - 04:04 | Güncelleme: 24.05.2016 - 04:34
GAZETE HABERTÜRK
'Amerikan ırkı’ olarak bilinen golden retriever cinsi köpeklerin son zamanlarda Türkiye’de sokağa bırakılması, ABD’lileri harekete geçirdi. Amerika’da faaliyet gösteren Golden Atlanta isimli kuruluş, Türkiye’deki golden cinsi köpekleri takibe aldı. Köpeklerin bir süre barınaklara alındığı, ardından tekrar sokağa terk edildiğine ilişkin şikâyetler üzerine bir rapor hazırlayan kuruluş, ülkede bir de “Kendi ırkına sahip çık” kampanyası başlattı. Ardından da Amerikan vatandaşlarından gelen talepler doğrultusunda köpek başına 1800 dolar para toplayan Golden Atlanta, Türkiye’deki evsiz golden cinsi köpekleri toplayıp uçakla Amerika’ya götürmeye başladı. 2015’te başlayan ve “en büyük uluslararası kurtarma operasyonu” olarak adlandırılan bu faaliyet kapsamında 1 yılda İstanbul ve Bursa’dan toplam 158 köpek Amerika’ya götürüldü.
Bunun üzerine Bursa Nilüfer Belediyesi de “Gülümseyin, gülümsetin” isimli proje başlatarak barınaklardaki golden cinsi köpeklerin sadece bahçeli evleri olan ailelere verilmesi kararı aldı.
Bu çok önceki bir haber O kadar çok köpek gönderildiki sayıları 1000 ler ile anılır.
Ve hala O kadar taleb var ki Amerika'dan sokaklardaki Labrador ve Goldenlara benim bu işle ilgilenen arkadaşlarıma günde onlarca mail geliyor.
Ordan taleb geldikçe burada kıymetli oldu köpekler....
Geçtiğimiz günlerde bırakmamışlar çeşitli bahaneler ile...
Bu da bir şey sahip çıksınlar bari...
Bu arada herşeyin aşırısı gibi bazı hayvanseverler o kadar aşırı davranıyor ki ,
Hayvanların alehine oluyor....
Bu zavallıların (Tüm sokak hayvanlarının ) tek kurtuluşları İnsanları Pet Shoplardan uzak tutmak.....
Sokaktakileride kısırlaştırmak
-
Çok üzüldüm Haydut 'un öyküsüne .....
Bu vesile ile dikkatinizi aşağıdaki konuya çekmek isterim..
ABD'liler Türkiye'deki 'golden'ları topluyor
Amerika’da faaliyet gösteren Golden Atlanta isimli kuruluş, Türkiye’deki golden cinsi köpekleri takibe aldı
24.05.2016 - 04:04 | Güncelleme: 24.05.2016 - 04:34
GAZETE HABERTÜRK
'Amerikan ırkı’ olarak bilinen golden retriever cinsi köpeklerin son zamanlarda Türkiye’de sokağa bırakılması, ABD’lileri harekete geçirdi. Amerika’da faaliyet gösteren Golden Atlanta isimli kuruluş, Türkiye’deki golden cinsi köpekleri takibe aldı. Köpeklerin bir süre barınaklara alındığı, ardından tekrar sokağa terk edildiğine ilişkin şikâyetler üzerine bir rapor hazırlayan kuruluş, ülkede bir de “Kendi ırkına sahip çık” kampanyası başlattı. Ardından da Amerikan vatandaşlarından gelen talepler doğrultusunda köpek başına 1800 dolar para toplayan Golden Atlanta, Türkiye’deki evsiz golden cinsi köpekleri toplayıp uçakla Amerika’ya götürmeye başladı. 2015’te başlayan ve “en büyük uluslararası kurtarma operasyonu” olarak adlandırılan bu faaliyet kapsamında 1 yılda İstanbul ve Bursa’dan toplam 158 köpek Amerika’ya götürüldü.
Bunun üzerine Bursa Nilüfer Belediyesi de “Gülümseyin, gülümsetin” isimli proje başlatarak barınaklardaki golden cinsi köpeklerin sadece bahçeli evleri olan ailelere verilmesi kararı aldı.
Bu çok önceki bir haber O kadar çok köpek gönderildiki sayıları 1000 ler ile anılır.
Ve hala O kadar taleb var ki Amerika'dan sokaklardaki Labrador ve Goldenlara benim bu işle ilgilenen arkadaşlarıma günde onlarca mail geliyor.
Ordan taleb geldikçe burada kıymetli oldu köpekler....
Geçtiğimiz günlerde bırakmamışlar çeşitli bahaneler ile...
Bu da bir şey sahip çıksınlar bari...
Bu arada herşeyin aşırısı gibi bazı hayvanseverler o kadar aşırı davranıyor ki ,
Hayvanların alehine oluyor....
Bu zavallıların (Tüm sokak hayvanlarının ) tek kurtuluşları İnsanları Pet Shoplardan uzak tutmak.....
Sokaktakileride kısırlaştırmak
Oktay Reisim
Bu işin tek çözümü ABD’deki sistemin (gerekirse şerefsiz sahiplerin hapse atılması) aynen uygulanması. Bugün benim yeğenim barınaktan bir seter aldı ama geçici bakım. Kızdım ona kalıcı bakamayacaksan niye garibanı umutlandırdın diye
Tapatalk kullanarak iPhone aracılığıyla gönderildi
-
Ahmet'cim ben bunları tanıyorum.Çok değerli av köpekleri olmasına rağmen ikisi de serbest dolaşıyordu.
Evet Abi, barınağın köpekleri, anne baba belli bildiğim kadarıyla, şimdilerde Amerikalı bakıyor.
-
Recep Bey, ben bazen mesajlara uzun zamanda ya da hiç yorum yazmıyorum. Elim varmıyor.
Sizin hikâyeniz Korsan ve hazin sonu. içime dokundu tabii.. Ama yabancısı da değilim.
Ben ve benim gibilerin ise birlikte yaşadığımız bir köpeğimiz olmasına rağmen sokaktaki düşkün, muhtaçlara da olabildiğince el uzatabilmek.
Sığacık'ta kimler geldi kimler göçtü gitti. Sayılarını bile uunuttuk. Anıları kaldı sadece .
Bu işin önü ancak Pet Shopların kirli ticaretine set vurarak ve "satın alma sahiplen" kampanyasını geniş kitlelere yaygınlaştırmakla alınabilir.
Tabii bir de pet sahiplerinin sadece kendininkini sevip diğerlerini yok sayması da bir başka sorun.
Konu uzun, çok uzun . Bu ülkede olan her aksaklık gibi işin ucu eğitime gelip dayanıyor.